Hymn to Nitai or Nityananda

 नित्यानन्दाष्टकम् 
शरच्चन्द्रभ्रान्तिं स्फुरदमलकान्तिं गजगतिं
     हरिप्रेमोन्मत्तं धृतपरमसत्त्वं स्मितमुखम् ।
सदाघूर्णन्नेत्रं करकलितवेत्रं कलिभिदं
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ १॥

रसानामागारं स्वजनगणसर्वस्वमतुलं
     तदीयैकप्राणप्रमितवसुधाजाह्नवपतिम् ।
सदाप्रेमोन्मादं परमविदितं मन्दमनसां
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ २॥

शचीसूनुप्रेष्ठं निखिलजगदिष्टं सुखमयं
     कलौ मज्जज्जिवोद्धरणकरणोद्दामकरुणम् ।
हरेराख्यानाद्वा भवजलधिगर्वोन्नतिहरं
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ ३॥

अये भ्रातर्नॄणां कलिकलुषिणां किं नु भविता
     तथा प्रायश्चित्तं रचय यदनायासत इमे ।
व्रजन्ति त्वामित्थं सह भगवता मन्त्रयति यो
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ ४॥

यथेष्ठं रे भ्रातः कुरु हरिहरिध्वानमनिशं
     ततो वः संसाराम्बुधितरणदायो मयि लगेत् ।
इदं बाहुस्फोटैरटति रटयन् यः प्रतिगृहं
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ ५॥

बलात् संसाराम्भोनिधिहरणकुम्भोद्भवमहो
     सतां श्रेयःसिन्धून्नतिकुमुदबन्धुं समुदितम् ।
खलश्रेणीस्फूर्जित्तिमिरहरसूर्यप्रभमहं
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ ६॥

नटन्तं गायन्तं हरिमनुवदन्तं पथि पथि
     व्रजन्तं पश्यन्तं स्वमपि न दयन्तं जनगणम् ।
प्रकुर्वन्तं सन्तं सकरुणदृगन्तं प्रकलनाद्-
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ ७॥

सुबिभ्राणं भ्रातुः करसरसिजं कोमलतरं
     मिथो वक्त्रालोकोच्छलितपरमानन्दहृदयम् ।
भ्रमन्तं माधुर्यैरहह मदयन्तं पुरजनान्
     भजे नित्यानन्दं भजनतरुकन्दं निरवधि ॥ ८॥

रसानामाधारं रसिकवरसद्वैष्णवधनं
     रसागारं सारं पतितततितारं स्मरणतः ।
परं नित्यानन्दाष्टकमिदमपूर्वं पठति यः
     तदङ्घ्रिद्वन्द्वाब्जं स्फुरतु नितरां तस्य हृदये ॥ ९॥

इति वृन्दावनदासठाकूरविरचितं नित्यानन्दाष्टकं सम्पूर्णम् ।


Nityananda He Who embodies eternal bliss