PandavAhkrita Katyayani StutiH

 पाण्डवाःकृता कात्यायनीस्तुतिः 
पाण्डवा ऊचुः ।
कात्यायनि त्रिदशवन्दितपादपद्मे
      विश्वोद्भवस्थितिलयैकनिदानरूपे ।
देवि प्रचण्डदलिनि त्रिपुरारिपत्नि
      दुर्गे प्रसीद जगतां परमार्तिहन्त्रि ॥ १॥

त्वं दुष्टदैत्यविनिपातकरी सदैव
      दुष्टप्रमोहनकरी किल दुःखहन्त्री ।
त्वां यो भजेदिह जगन्मयि तं कदापि
      नो बाधते भवसु दुःखमचिन्त्यरूपे ॥ २॥

त्वामेव विश्वजननीं प्रणिपत्य विश्वं
      ब्रह्मा सृजत्यवति विष्णुरहोत्ति शम्भुः ।
काले च तान्सृजसि पासि विहंसि मात
      स्त्वल्लीलयैव नहि तेऽस्ति जनैर्विनाशः ॥ ३॥

त्वं यैः स्मृता समरमूर्धनि दुःखहन्त्रि
      तेषां तनून्नहि विशन्ति विपक्षबाणाः ।
तेषां शरास्तु परगात्रनिमग्नपुङ्खाः
      प्राणान्ग्रसन्ति दनुजेन्द्रनिपातकत्रि ॥ ४॥

यस्त्वन्मनुं जपति घोररणे सुदुर्गे
      पश्यन्ति कालसदृशं किल तं विपक्षाः ।
त्वं यस्य वै जयकरी खलु तस्य वक्त्राद्
      ब्रह्माक्षरात्मकमनुस्तव निःसरेच्च ॥ ५॥

त्वामाश्रयन्ति परमेश्वरि ये भयेषु
      तेषां भयं नहि भवेदिह वा परत्र ।
तेभ्यो भयादिह सुदूरत एव दुष्टा-
      स्त्रस्ताः पलायनपराश्च दिशो द्रवन्ति ॥ ६॥

पूर्वे सुरासुररणे सुरनायकस्त्वां
      सम्प्रार्थयन्नसुरवृन्दमुपाजघान ।
रामोऽपि राक्षसकुलं निजघान तद्व-
      त्त्वत्सेवनादृत इहास्ति जयो न चैव ॥ ७॥

तत्त्वां भजामि जयदां जगदेकवन्द्यां
      विश्वाश्रयां हरिविरञ्चिसुसेव्यपादाम् ।
त्वं नो विधेहि विजयं त्वदनुग्रहेण
      शत्रून्निपात्य समरे विजयं लभामः ॥ ८॥

इति पाण्डवाःकृता कात्यायनीस्तुतिः समाप्ता ।


Encoded and proofread by Mohan Chettoor