Sarasvatim Samskritam Ashrayamah

 सरस्वतीं संस्कृतमाश्रयामः 
आयान्तु रे भारतमातृपुत्राः
सरस्वतीं संस्कृतमाश्रयामः ।
आर्षोपदेशानवलम्ब्य लोके
स्वजीवनं स्वर्णयितुं व्रजामः ॥ १॥

         सा भारती या जगदादिकालात्
         मृत्योर्मनुष्यानमृतं नयन्ती ।
         तमोऽपनोदेन दिशं दिशन्तीं
         विराजते भारतवर्षमध्ये ॥ २॥

इयं धरा कान्तमथान्तरिक्षं
नीलं नभो मञ्जुलवन्यमालाः ।
तारस्वरैः स्वैर्महयन्ति सर्वे
स्वीयामिमां सुन्दरसौम्यवाणीम् ॥ ३॥

         सा संस्कृतिर्यां सकलं हि विश्वं
         आराधनीयामथ सेवनीयाम् ।
         सम्मानवाणीभिरलङ्करोति
         विराजते  संस्कृतवाणिमध्ये ॥ ४॥

यस्या नितान्तं विमलान्तरालाद्
भाषाः समस्ता उदिता जगत्याम् ।
आद्याङ्कुरैः प्रास्फुटि सभ्यताया
महीयसी सैव सरस्वतीयम् ॥ ५॥

         यस्या नितान्तं कवयः कवित्वं
         मनीषिणः स्वं मननीयतत्त्वम् ।
         संसारिणो जीवनदिग्दिनेशं
         वेदोज्ज्वलाभ्यां दुदुहुः स्तनाभ्याम् ॥ ६॥

यदस्मदीयाः खलु भारतीयाः
समादरं प्राप्नुवते जगत्याम् ।
तत्केवलं संस्कृतवाक्सरण्या
ज्ञानाम्बुवाहप्रसरप्रभावः ॥ ७॥

         कालाच्चिराद्दास्यवशात्तथैव
         प्लुष्टो गिरो ज्ञाननिधिर्यदस्याः ।
         नेया परामुन्नतिमद्य सर्वैः
         सर्वैः प्रयत्नैरियमर्हणीया ॥ ८॥

समागतं भारतसुप्रभातं
उषा नवीना समुदेति चाग्रे ।
उल्लासयन्तीं स्वयमुल्लसन्तीं
आयान्तु शुभ्रामभिनन्दयामः ॥ ९॥

इति श्रीकेशवदर्शनाचार्यविरचितः सरस्वतीं संस्कृतमाश्रयामः ।


Encoded and proofread by Suba Ramesh