गुह्यौच्छिष्टगणेशगुह्यसहस्रनामस्तोत्रस्य पूर्वपीठिका फलश्रुति च
पूर्वपीठिका
सनक उवाच -
देव देव महादेव विद्यानाथ गुरूत्तम ।
उपासनानि भिन्नानि बुद्धिभेदकृतानि तु ॥ १॥
कलौ हि धैर्यवैकल्यात् साधक भ्रमयन्ति हि ।
केनोपायेन लघुना लघुकालकृतेन च ॥ २॥
सधकाः सिद्धिजालानि प्राप्नुयुर्हि कलौ युगे ।
तमहं ज्ञातुमिच्छामि भवन्मुखरसाकुलः ॥ ३॥
यदि मे योग्यतास्तीति मन्यते भवता तदा ।
आचक्ष्व करुणासिन्धो कौतुकं मे प्रपूरयन् ॥ ४॥
दक्षिनामूर्तिरुवाच -
वत्स वत्स किम्मेव हि ब्रूयते तु त्वयाधुना ।
तव चेद्योग्यता नास्ति कस्यान्यस्येह योग्यता ॥ ५॥
त्वादृशो यदि लोकेऽस्मिन् शिष्यो लभ्येत कर्हिचित् ।
तदैव तस्मै शिष्याय गुरुः सर्वं प्रकाशयेत् ॥ ६॥
भवान् हि त्रिषु लोकेषु ब्रह्मविद्याप्रचारणे ।
श्रीविद्यायास्तथा च्छन्दोविद्यायाश्च प्रचारणे ॥ ७॥
नियत्या हि नियुक्तोऽसि तन्त्रविद्याप्रचारणे ।
अतः सर्वं प्रकाश्यं ते योग्य एवाऽसि वत्सक ॥ ८॥
यद्यद्विषयविज्ञानं प्रतीच्छा तव जायते ।
तत्तद् विस्रब्धमेव त्वं मां पृच्छस्व निराकुलः ॥ ९॥
कलौ हि क्षिप्रसिद्ध्यर्थं समस्च्येक उपायराट् ।
उच्छिष्टगणनाथस्य राधनं क्षिप्रसिद्धिकृत् ॥ १०॥
उच्छिष्टस्य गणेशस्य पूजनं बहुधा श्रुतम् ।
तन्मन्त्रा अपि बहवः श्रूयन्ते तन्त्रवेदिभिः ॥ ११॥
हस्तिशब्दं समुच्चार्य पिशाचीति ततो वदेत् ।
लिखेपदं समुच्चार्य वह्निजायान्तमुद्धरेत् ॥ १२॥
नवाक्षरोऽयमाख्यात उच्छिष्टस्य गणेशितुः ।
ऋषिः कङ्कोलनामास्य विराट् छन्द उदाहृतम् ॥ १३॥
उच्छिष्टगणपो देवः सर्वसम्पत्प्रदायकः ।
द्वाभ्यां हृदयमाख्यातां त्रिभिः शिर उदाहृतम् ॥ १४॥
द्वाभ्यां शिखा समाख्याता वर्म द्वाभ्यां समीरितम् ।
समस्तेनाऽस्त्रमाख्यातं पञ्चाङ्गविधिरीरितः ॥ १५॥
उत्राङ्गकल्पनायां हि नेत्रत्रयं न विद्यते ।
वर्णलक्षं जपित्वा तु मन्त्रमेतं तु साधयेत् ॥ १६॥
आदौ षट्कोणमालिख्य ततो वसुदलद्वयम् ।
चतुरस्रत्रिवीथीभिः सार्धं यन्त्रं समुद्धरेत् ॥ १७॥
पूजयित्वा यन्त्रराजं विधिनेमं सुभक्तितः ।
सर्वसिद्धिसमृद्धश्रीः साधको भुवि जायते ॥ १८॥
मूलमन्त्राधिपं देवं मध्ये बिन्धौ प्रपूजयेत् ।
षट्कोणेषु षडङ्गानि पूजयेत्स्थिरमानसः ॥ १९॥
षडङ्गानि मनोरस्य ध्यातव्याश्चाङ्गदेवताः ।
तुषारस्फटिकश्यामनीलकृष्णारुणार्चिषः ॥ २०॥
वरदाभयधारिण्यः प्रधानतनवः स्त्रियः ।
पञ्चाङ्गकमनुर्यत्र तत्र पञ्चारमालिखेत् ॥ २१॥
पुजापि तत्र कर्तव्या पञ्चाङ्गैरेव मन्त्रकैः ।
आध्याष्टदलमूलेषु शक्तीरष्टौ क्रमाद्यजेत् ॥ २२॥
विद्याख्या विश्वधात्री च भोगदा विघ्ननाशिनी ।
निधिप्रदा च पापघ्नी तथा पुण्या शशिप्रभा ॥ २३॥
दलेषु च यजेत्तद्वदणिमाद्या हि देवताः ।
अणिमा महिमा चैव लघिमा गरिमा तथा ॥ २४॥
ईशित्वं च वशित्वं च प्राकाम्यं प्राप्तिरेव च ।
द्वितीयाष्टदलाब्जस्य दलेषु क्रमशोऽष्टसु ॥ २५॥
वक्रतुण्डादिका देवाः सम्पूज्या गणपेश्वराः ।
वक्रतुण्डैक दष्ट्रौ च महोदरगजाननौ ॥ २६॥
लम्बोदराख्य विकतौ विघ्नराट्धूम्रवर्णकौ ।
बहिरष्टदलाब्जस्य दलाग्रेष्वपि च क्रमात् ॥ २७॥
विघ्ना पूजनीया हि ब्रह्म्याद्यास्त्वष्टमातरः ।
ब्राह्मी महेश्वरीं चैव कौमारीं वैष्णवीं तथा ॥ २८॥
वाराहीं च तथेन्द्राणीं चामुण्डां तदनन्तरम् ।
महालक्षीं च क्रमशः पूर्वादिषु हि पूजयेत् ॥ २९॥
चतुरस्रस्याद्यवीथ्यां द्वितीयायां तथापि च ।
त्रितीयायामपि तथा लोकपालाष्टकस्य तु ॥ ३०॥
वाहनानि तथास्त्राणि दैवतानि प्रपूजयेत् ।
इन्द्रो वह्निः पितृपतिर्नैरृतो वरुणो मरुत् ॥ ३१॥
सोम ईशानः पतयः पूर्वादीनां दिशां क्रमात् ।
वज्रशक्ती दन्डखड्गौ पशायुधं ततो ध्वजः ॥ ३२॥
शङ्खस्तथा त्रिशूलश्च शस्त्राण्येषां यथाक्रमम् ।
ऐरावतोऽजमहिषौ नरश्च मकरस्तथा ॥ ३३॥
रुरुरश्वश्च वृषभो वहनानि यथाक्रमम् ।
पञ्चावरणकं यन्त्रमुच्छिष्टस्य गणेशितुः ॥ ३४॥
पूजयित्वा विधानेन सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् ।
पञ्चावरणपूजेयमुच्छिष्टस्य गणेशितुः ॥ ३५॥
नवानामपि मन्त्राणां साधारणतया स्मृतम् ।
तत्तन्मन्त्रस्य साध्यस्य बिन्दुचक्रे प्रपूजनम् ॥ ३६॥
साध्यस्य देवरूपस्य ध्याने त्वस्ति विशेषकः ।
अन्यक्त साधारणता पऽचावरण पूजने ॥ ३७॥
मन्त्रमन्यं शृणोत्वद्या सावधानेन हि चेतसा ।
क्रीं क्रीं पदम् समुच्चार्य ह्रीं ह्रीं च पदमुच्चरेत् ॥ ३८॥
हुङ्कारं सम्यगुच्चार्य घे घे शब्द मथोच्चरेत् ।
षट्कारं स्वाहया युक्तं प्रणवाद्योऽयमी रितः ॥ ३९॥
एकादशाक्षरः सम्यङ् मूलमन्त्रो गणेशितुः ।
ऋष्यादिकं पुरा प्रोक्तं ध्यानपूजादिकं तथा ॥ ४०॥
अन्यं मन्त्रं गणेशस्योच्छिष्टस्यास्य ब्रवीमि ते ।
एकदंष्ट्रं चतुर्थ्यन्तं वदेद् हस्तिमुखं ततः ॥ ४१॥
लम्बोदरपदं ङेन्तं उच्छिष्टेति पदं ततः ।
आत्मनेऽङ्कुशबीजं च ग्लूङ्कारं भुवनेश्वरीम् ॥ ४२॥
हुं घे घे पदमुच्चार्य स्वाहाकारं समुच्चरेत् ।
सप्तविंशतिभिर्वर्णैः मन्त्रः प्रोक्तो गणेशितुः ॥ ४३॥
ऋष्यादिध्यानपूजान्तं यथापूर्वं समाचरेत् ।
मन्त्रान्तरं संशृणुष्वोच्छिष्टपूर्वगणेशितुः ॥ ४४॥
ओङ्कारमुच्चरेदादौ नमो भगवते पदम् ।
एकदम्ष्ट्राय सम्भाष्य हस्त्यन्ते मुखशब्दतः ॥ ४५॥
लम्बोदरपदं ङेन्तं उच्छिष्टेति पदं ततः ।
महात्मने पदं प्रोक्ता वदेदम्कुशबीजकम् ॥ ४६॥
ग्लूङ्कारं मायया युक्तं हुं घे घे च समुच्चरेत् ।
स्वाहान्तो मनुराक्यातः सम्यक् षट्त्रिंशदक्षरः ॥ ४७॥
ऋष्यादिकं पुरा प्रोक्तं षड्बीजैरङ्गकल्पना ।
ध्यानपूजादिकं सर्वं मन्त्री पूर्ववदाचरेत् ॥ ४८॥
बलिमन्त्रं गणेशस्य श्ऱ्ऱुत्वा बुद्धौ हि धार्यताम् ।
ॐ गं हं क्लौं समुच्चार्य ग्लौं उच्छिष्टगणेपदम् ॥ ४९॥
ततः शाय महायक्षायायं बलिरिति स्मृतः ।
अनेन मनुना मांसं फलं वापि बलिं हरेत् ॥ ५०॥
एतत्पूर्वोक्तमन्त्रेषु यथा ध्येयो गणधिपः ।
ऋणोत्ववहितमना ध्यानश्लोकं तथाधुना ॥ ५१॥
रम्योद्भिन्नारुणतरमणिव्रातसंशोभिकान्ति
सम्बिभ्राणं करकिसलयैः पाशामप्यम्कुशाह्वम् ।
साभीतीष्टं त्रिनयनयुतं रक्तमाल्यांशुकाढ्यं
उच्छिष्टाख्यं गणपतिममुं संस्मरेत्पद्मसंस्थम् ॥ ५२॥
अस्मिन् बलिमन्त्रे तु ध्याने स्यात्किञ्चिदन्तरम् ।
चतुर्भुजं त्रिनेत्रं च रक्तवर्णं कराम्बुजैः ॥ ५३॥
पशाङ्कुशौ मोदकानां पात्रं दन्तं च बिभ्रतम् ।
कमलासन आसीनमुन्मत्तं गणनायकम् ॥ ५४॥
ध्यायेदत्र बलेर्मन्त्र उच्छिष्टस्य गणेशितुः ।
मनुमन्यं गणेशस्योच्छिष्टाख्यस्य महोप्रभोः ॥ ५५॥
तव ब्रवीमि वात्सल्याच्छ्रुणोत्विह कुमारक ।
प्रणवो भुवनेशी च स्मृतिबिन्दुसमन्विता ॥ ५६॥
ततो नवाक्षरश्चैव सम्प्रोक्तो द्वादशाक्षरः ।
आदित्रयद्विरावृत्या हृदयादिषडङ्गकम् ॥ ५७॥
ध्यानपूजाविधाने तु नवार्णकवदाचरेत् ।
शृणु मन्त्रान्तरं वत्सोच्छिष्टाख्यस्य गणेशितुः ॥ ५८॥
तारं हृदुच्छिष्टपदं गणेशाय नवाक्षरः ।
एकोनविंशत्यर्णोऽयं मुन्याद्याः पूर्ववत्स्मृताः ॥ ५९॥
त्र्यगद्वित्रिद्विद्विभिश्च मन्त्रार्णैः स्यात्षडङ्गकम् ।
एतावत्सु हि मन्त्रेषु ब्रह्मचारितया स्थितः ॥ ६०॥
ध्यातव्यः साधकैर्देव उच्छिष्टाख्यो गणेशिता ।
इतः परतरं मन्त्रद्वितयं तस्य विद्यते ॥ ६१॥
सप्ताधिकत्रिंशदर्णो द्वात्रिंशदक्षरोऽपि च ।
अनयोर्हि द्वयोर्मन्वोरुच्छिष्टाख्यगणेशिता ॥ ६२॥
विवस्त्रपत्न्यां सुरते प्रवृत्तत्वेन चिन्त्यते ।
शुण्डाहस्तेन जायाया लालयंश्च कुचद्वयम् ॥ ६३॥
महात्रिपुरसुन्दर्या यदायुधचतुष्टयम् ।
तदेव धारयन्देवो ध्यातव्योऽत्र गणाधिपः ॥ ६४॥
प्रणवं हृद्भगवते एकदम्ष्ट्राय वै वदेत् ।
ततो हस्तिमुखं ङेन्तं तथा लम्बोदरं ततः ॥ ६५॥
वदेदुच्छिष्टशब्दान्ते महात्मानं च ङेन्तगम् ।
पशमङ्कुशमाये च विघ्नवीजं च घेद्वयम् ॥ ६६॥
वह्निजायावधिं सप्तत्रिंशदर्णो मनुर्मतः ।
गिरिपङ्क्तिशराद्र्यब्धियुगार्णैरङ्गकल्पना ॥ ६७॥
तारो हस्तिमुखं ङेन्तं लम्बोदरपदं ततः ।
तथोच्छिष्टमहात्मानं पशाङ्कुशत्रपास्ततः ॥ ६८॥
कामत्रपावर्म घेघे उच्छिष्टायाग्निवल्लभा ।
द्वात्रिंशदक्षरो मन्त्रो गणेशस्य महात्मनः ॥ ६९॥
रसेषुसप्ताष्टयुगनेत्रार्णैरङ्गकल्पना ।
सप्तत्रिंशदर्णमन्त्रद्वात्रिंशदर्णयोर्द्वयोः ॥ ७०॥
गणकःस्यादृषिश्छन्दो गयत्री देवता ततः ।
उच्छिष्टपदपूर्वश्च गणनाथः समीरितः ॥ ७१॥
द्वात्रिंशदर्णको मन्त्रः सर्वतन्त्रेषु गोपितः ।
जप्त्वा यं मन्त्रराजं तु सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् ॥ ७२॥
गुह्यनामसहस्राख्यस्तवपाठेऽपि योग्यता ।
अस्यैव मन्त्रराजस्य राधनेन हि जायते ॥ ७३॥
अष्टाविंशतिवर्णात्ममनुराट्साधकैरपि ।
गुह्यनामसहस्रेऽस्मिन् सम्प्रवेष्टुं हि शक्यते ॥ ७४॥
यत एष मनुश्रेष्ठः सर्वमन्त्रप्रसाधकः ।
अष्टाविंशतिवर्णात्मा सर्वमन्त्रप्रवेशकः ॥ ७५॥
सङ्गुप्तनामसाहस्रस्यादावेष प्रशस्यते ।
सर्वेषामपि मन्त्राणामादावेष हि साध्यते ॥ ७६॥
एकवर्णं समारभ्य यो यो मन्त्र उदीरितः ।
तत्तस्मिन्हि निर्भीका मनुनानेन योग्यता ॥ ७७॥
एकवर्णं समारभ्य यो यो मन्त्र समीरितः ।
तत्तस्मिन्हि गणेशान एतत्स्तोत्रेण पूज्यते ॥ ७८॥
वत्साधुनातिगुप्तं हि गुह्यनामसहस्रकम् ।
वक्ष्यामि भवतेऽद्यैव शृणु तत्परमानसः ॥ ७९॥
यं श्रुत्वा सर्वलोकेषु नान्यज्ज्ञातव्यमस्ति ते ।
यं श्रुत्वा सर्वलोकेषु नान्यच्छ्रोतव्यमस्ति ते ॥ ८०॥
यं लब्धा नापरं लाभं मन्यसे त्वं ततोऽधिकम् ।
द्वात्रिंशदर्णके मन्त्रे यद्दृष्यादि समीग्तिम् ॥ ८१॥
तदेवात्रानुसन्धेयं नामसाहस्रकेऽपि च ।
यस्मिन् यस्मिंस्तु रूपे हि गणेशान उपास्यते ॥ ८२॥
तत्तत्प्रसादलाभार्थं स्तुतिरेषा प्रयुज्यते ।
उड्डामरेशतन्त्रेऽस्मिन् पटले क्षिप्रसाधने ॥ ८३॥
सङ्गुप्तनामसहस्रपूर्वभागः समाप्यते ॥ ८४॥
फलश्रुतिः ।
इदं तु नामसहस्रमुच्छिष्टगणपस्य तु ।
सर्वनामहस्रेषु क्षिप्रसिद्धिविधायकम् ॥ १॥
गुप्तानामपि सङ्गुप्तं सर्वशक्तिसमर्पकम् ।
मासेनैकैन सर्वासां सिद्धीनां हि विधायकम् ॥ २॥
अनेन सदृशं स्तोत्रमन्यद्भवि न विद्यते ।
विना त्रिपुरसुन्दर्या गुप्तनामसहस्रकम् ॥ ३॥
यद्यत्फलं समुद्दिष्टम् गुप्तनामसहस्रके ।
तत्तत् सर्वमतिक्षिप्रं सिद्ध्यत्यत्र न संशयः ॥ ४॥
शरीरद्वयसम्बद्धसर्वरोगविनाशनम् ।
अनाद्यविद्याविध्वंसि ब्रह्मविद्याप्रकाशकम् ॥ ५॥
शरीरे वर्तमानेऽपि विकलेवरमुक्तिभाक् ।
साधको जायतेऽनेन गुह्यनामजपेन तु ॥ ६॥
सच्चिदानन्दरूपेन वर्तमानो हि साधकः ।
नामरूपस्य साकल्यमुच्छिष्टत्वेन पश्यति ॥ ७॥
सिद्धस्य धीरवर्यस्य करणत्रयचेष्टितम् ।
उपासनरूपमेव सम्विभाति न संशयः ॥ ८॥
जीवन्नेव हि मुक्तः स उच्छिष्टस्य गणेशितुः ।
विदधानः सपर्यां तु सर्वदैव हि दृश्यते ॥ ९॥
तावत्पूजां सधकोद्ध उच्छिष्टस्य महाप्रभोः ।
क्रियाकलापजटिलां जपहोमादिनिर्भराम् ॥ १०॥
पञ्चावरणचक्रीयां कुर्यात् संस्थिरमानसः ।
यावत्सर्वं निजं कर्म संशान्तकर्तृतादिकम् ॥ ११॥
मरीचिकाजलप्रायमुच्छिष्टपदमाप्नुपात् ।
नामरूपस्य साकल्यमुच्छिष्टपदमाप्नुयात् ॥ १२॥
नामरूपात्मिका निष्टा येषां तेषामियं स्तुतिः ।
कलौ हि पापबहुले सर्वपापप्रणाशिका ॥ १३॥
इदं हि स्तोत्रग्रन्थानां सर्वेषां नायकायते ।
वैदिकैस्तान्त्रिकैर्वापि जपयज्ञादिभिस्तदा ॥ १४॥
यद्यत्पुण्यं कृच्छ्रसाध्यमश्वमेधादिभिस्तथा ।
तत्तत्सर्वमतिक्षिप्रं लघूपायेन साध्यते ॥ १५॥
अश्वमेधस्य कोटीनां यत्पुण्यं श्रुतिसम्मतम् ।
तदत्र गुह्यसाहस्रपठनेन हि सिद्ध्यति ॥ १६॥
सङ्गुप्तनामसाहस्रपठनाद्या हि साध्यते ।
सा शक्तिरश्वमेधस्याष्टकोट्यापि न सिध्यति ॥ १७॥
इदं नाम सहस्रं तु सर्वविद्याप्रकाशकम् ।
अष्टावधानविद्यायां शतावधानकेऽपि च ॥ १८॥
साहस्रिकावधानेऽपि सर्वविद्यास्वयङ्ग्रहे ।
एतादृशं स्तोत्रमन्यन् नोपकारि न संशयः ॥ १९॥
प्रतिवादिमुखस्तम्भे गणेशस्य महाप्रभोः ।
उच्छिष्टस्य स्तोत्रमेतद्विस्मापकफलप्रदम् ॥ २०॥
मनुष्यतारूषिताद्धि प्रमादादिकलङ्कितात् ।
गुरोः सम्पाद्यते विद्या या सा विद्याधिदेवता ॥ २१॥
स्वयङ्ग्रहाश्लेषमार्गमनुरुन्धे हि साधके ।
अनुभवैकगम्यं तु गुह्यनामप्रसादनम् ॥ २२॥
इदं नामसहस्रम् तु सर्वसम्पत्प्रदायकम् ।
धनधान्यसुताद्यष्टलक्ष्मीवृन्दप्रवर्धकम् ॥ २३॥
सर्ववन्ध्यात्वदोषघ्रं सत्सन्तानप्रदायकम् ।
सर्वज्वरार्तिशमनं दीर्घायुष्यप्रदायकम् ॥ २४॥
धर्ममर्थं काममोक्षौ इटितीदं प्रदास्यति ।
निष्कामो वा सकामो वा सर्व एतत्प्रसाधयेत् ॥ २५॥
द्वत्रिंशद्वर्णकं मन्त्रं सहस्रावृत्तिकं जपेत् ।
गुह्यनामसहस्राख्यमेतद् भक्त्या ततः पठेत् ॥ २६॥
एवं तु सधकश्रेष्ठो वर्षमात्रं प्रयत्नतः ।
निशीथिन्यां मुक्तकेशः प्रजपेत्स्थिरमानसः ॥ २७॥
अष्टसिद्धिमवाप्नोति खेचरीमेलको भवेत् ।
समस्तेष्वपि लोकेषु तस्यासाध्यं न विद्यते ॥ २८॥
द्वात्रिंशद्वर्णकं मन्त्रं मातृकापरिवेष्टितम् ।
मासमेकं प्रतिदिनमष्टोत्तरशतं जपेत् ॥ २९॥
ततस्तु नामासहस्रं प्रत्यहं भक्तितः पठेत् ।
सिद्धिसन्घाः समायान्ति सद्यः साधकतल्लजम् ॥ ३०॥
पुस्तके लिखितं मन्त्रं दृष्ट्वा जपति यो नरः ।
स साधकाधमभ्रष्टो योगिनीशापभाग्भवेत् ॥ ३१॥
आचार्योद्धात्सिद्धमन्त्रान्मनुं लब्ध्वा विधानतः ।
साधकोद्धः सद्य एव सिद्धमन्त्रो भविष्यति ॥ ३२॥
मन्त्राराधनकालेऽपि साहस्रपठेऽपि च ।
पत्नीयोन्यां न्यस्तलिङ्गो ध्यातव्योऽत्र गणाधिपः ॥ ३३॥
शुण्डाहस्तेन जायाया संलालितोरुजद्वयः ।
तारठद्वयगम्बीजैर्बीजशक्ती च कीलकम् ॥ ३४॥
ताम्बूलचर्वणायुक्तः पत्न्यालिङ्गतदेहकः ।
मुक्तकेशो विवस्त्रश्च कुर्याधाराधनं परम् ॥ ३५॥
जननाशौचयुक्तो वा मरणाशौचयुक् तथा ।
जपं कुर्वन्हि धीरोऽयं सद्यः सिद्धिं प्रश्यति ॥ ३६॥
रजस्वलायाः कन्यायाः समीपे जपतत्परः ।
योगिनीनां चतुःषष्टिकोटिं दासीकरोति हि ॥ ३७॥
पितृभूमौ निशीथिन्यां प्रत्यहं धैर्यसम्युतः ।
मातृकापुटितं मन्त्रमष्टोत्तरशतं जपेत् ॥ ३८॥
साधकतल्लजस्यास्य यावन्मासं समाप्यते ।
निश्चितं मन्त्रसिद्धिः स्यादित्युक्तं तन्त्रवेदिभिः ॥ ३९॥
गुरुं सन्तोषयेद् भक्त्या भूषणाच्छादनादिभिः ।
गुरोः सन्तोषमात्रेण मन्त्रसिद्धिर्भवेद् ध्रुमम् ॥ ४०॥
गुरुमूलमिदं सर्वमित्याहुस्तन्त्रवेदिनः ।
गुरुं विलङ्घ्य मन्त्रेऽस्मिन् नाधिकारः सुरेष्वपि ॥ ४१॥
एतस्य मन्त्रराजस्य प्रयोगः क्रियते यदि ।
गुरोर्नुज्ञां विना तस्य नाशः सद्यः प्रजायते ॥ ४२॥
शिवे रुष्टे गुरुस्त्राता गुरौ रुष्टे न कश्चन ।
यस्य देवे च मन्त्रे च गुरौ च त्रिषु निश्चला ॥ ४३॥
न व्यवच्छिद्यते भक्तिः तस्य सिद्धिरदूरतः ।
गुरोस्तु पाहुकामन्त्रं स्मृत्वा शिरसि पङ्कजे ॥ ४४॥
महतीं पादुकामेवाथवा स्वशिरसि स्मरन् ।
सर्वमन्त्रेषु संसिद्धिमनायासेन गच्छति ॥ ४५॥
गुरुपादुस्मृतिं हित्वा संसिसाधयिषोरणुम् ।
कोट्यावृत्तिजपेनापि तस्य मन्त्रो न सिद्ध्यति ॥ ४६॥
यस्य कस्यापि मन्त्रस्यालन्ध्योयं हि विधिः स्मृतः ।
उच्छिष्टस्य गणेशस्य जागर्त्येष विशेषतः ॥ ४७॥
महती पादुकैषा हि सर्वविद्यौघविग्रहा ।
आदिनाथस्य तद्विद्या शब्दरूपं वपुर्मता ॥ ४८॥
तेनास्याः स्मरणात्सद्यः सर्वमन्त्रो हि सिद्ध्यति ।
ब्राह्मे मुहूर्त उत्थाय साधकः स्थिरमानसः ॥ ४९॥
प्रत्यहं दक्षिणामूर्तेर्महतीं पादुकां सुधीः ।
अष्टाविंशतिवारं तु स्मृत्वा यङ्कञ्च साधयेत् ॥ ५०॥
सद्यपि ब्राह्मणश्रेष्टः कुलद्रव्यपरायणः ।
तदानेन विधानेन कर्तव्यं वीरसाधनम् ॥ ५१॥
मद्यं मांसं च मत्स्यं च मुद्रां मैथुनमेव च ।
इति मपञ्चकं दच्वा राधयेच्च गणाधिपम् ॥ ५२॥
एतेशां नित्यता ज्ञेया ह्यच्छिष्टस्य प्रपूजने ।
प्रतिनिध्यर्पणां त्वत्र न हि देवप्रसादकम् ॥ ५३॥
तथापीह कलौ केचिद् ग्रह्णीयुर्लशुनादिकम् ।
सम्प्रदायानुरोघेनानुतिष्ठतु हि साधकः ॥ ५४॥
लक्षमानं जपेन्मन्त्रं दशांशं जुहुयाद्घृतैः ।
तर्पणानि दशांशेन कुर्यान्मार्जनभोजने ॥ ५५॥
कलौ हि सर्वमन्त्राणां चतुर्गुणजपो भवेत् ।
एवं संसिद्धमन्त्रस्तु प्रयोगानाचरेत्ततः ॥ ५६॥
धनं धान्यं सुतान् पौत्रान् सौभाग्यमतुलं यशः ।
प्राप्नोति साधकश्रेष्ठो गणेशस्य प्रसादतः ॥ ५७॥
ललितानामसाहस्रमुच्छिष्टगणपस्य च ।
स्तोत्रद्वयं साधकानां सर्ववाञ्छाप्रपूरणम् ॥ ५८॥
द्वयोरप्यनयोर्मध्ये नान्तरं किञ्चिदस्ति हि ।
स्तोत्रयोरनयोर्यस्तु भेदकृत् पापकृद्धि सः ॥ ५९॥
उच्छिष्टगणनाथस्य मन्त्रेष्वेषु न शोधनम् ।
सिद्धारिचक्रचिन्ता न प्राप्ताश्चेत्सिद्धिदा गुरोः ॥ ६०॥
मनवोऽमी सदा गोप्या न प्रकाश्या एतस्ततः ।
द्वात्रिंशदर्णके मन्त्रे विशिष्टोऽयं विधिः स्मृतः ॥ ६१॥
अयमेव विधिर्ग्राह्यो देवीषोडशवर्णके ।
राज्यं देयं शिरो देयं न प्रदेयमिदं द्वयम् ॥ ६२॥
महत्पदसमायुक्तपादुका भुवि दुर्लभा ।
इदं द्वयात्सुसङ्गुप्ता न देया यस्य कस्य तु ॥ ६३॥
प्रणवादिस्त्रितारीयुग् बालाबीजकशोभिता ।
वाणीभूबीजसंयुक्ता हंसत्रयसमन्विता ॥ ६४॥
खेचरीबीजसम्भिन्ना नवनाथसुशोभिनी ।
प्रसादश्रीसमायुक्ता नवनाथविलोमका ॥ ६५॥
पराप्रसादबीजाढ्या महागणेशमन्त्रका ।
बालाषडक्षरीयुक्ता योगबालाविजृम्भिता ॥ ६६॥
अन्नपूर्णासमायुक्ता वाजिवाहाविलासिनी ।
सौभाग्यपूर्वविद्यायुङ्महाषोडशिकान्विता ॥ ६७॥
उच्छिष्टपूर्वचाण्डालीसमायुक्तसुविग्रहा ।
त्रयोदशार्णवाग्देवीसमुल्लसितमूर्तिका ॥ ६८॥
नकुलीमतृसंयुक्ता महामतङ्गिनीयुता ।
लघुबार्तालिकायुक्ता स्वप्नवार्तालिकान्विता ॥ ६९॥
तिरस्करिणिकायुक्ता महावार्तालिकायुता ।
पराबीजसमायुक्ता लोपमुद्राविजृम्भिता ॥ ७०॥
त्रयोदशाक्षरीहादिज्ञप्तिविद्यासमन्विता ।
द्विजपङ्क्त्यर्णसंयुक्तोच्छिष्टगणपसंयुता ॥ ७१॥
महावाक्यमहामातृचतुष्टयविलासिनी ।
चतुर्विंशतिवर्णात्मदक्षिणामूर्तिशोभिनी ॥ ७२॥
पुनर्हंसत्रयारूढा रसावाणीसमापिता ।
श्रीविद्यानन्दनाथेति तत आत्मक उच्चरेत् ॥ ७३॥
श्रीचर्यानन्दनाथेति ततश्च श्रीमहापदम् ।
पदुकां तु समुच्चार्य पूजयामि पदं ततः ॥ ७४॥
नाम इति समुच्चार्य महतीं पदुकां स्मरेत् ।
महती पदुकेयं तु सर्वतन्त्रेषु गोपिताम् ॥ ७५॥
प्रातः सायं च सञ्चिन्त्या महासिद्धिप्रदायिनी ।
पादुकायाः परो मन्त्रोः त्रैलोक्येपि न विद्यते ॥ ७६॥
महतीं पादुकां स्मृत्वोच्छिष्टाख्यस्य गणेशितुः ।
मन्त्रराजस्य संसिद्ध्यै प्रयतेतेह साधकः ॥ ७७॥
उच्छिष्टस्य गणेशस्य संराधनावलम्बने ।
सधकैर्धैर्यवत्त्वेन वर्तितव्यं प्रत्यत्नतः ॥ ७८॥
तादृश्यां धैर्यसम्पत्तौ असाध्यं नहि विद्यते ।
प्रमाणं मेरुतन्त्रीयं विस्मृतव्यमिदं न तु ॥ ७९॥
रमादिषोडशीदीक्षा सम्पूर्णाख्या गुरुत्तमात् ।
लब्धा येन हि तस्यैवोच्छिष्टोपास्तौ हि योग्यता ॥ ८०॥
षोडशीसाधकादन्य उच्छिष्टाख्यं गणेश्वरम् ।
शास्त्रमेनमनादृत्य सिसाधयिषुरुद्यतः ॥ ८१॥
कुलस्य पशुपुत्राणामात्मनश्च धनस्य च ।
नाशमेव प्रपश्यन्हि गच्छेच्च रौरवादिकम् ॥ ८२॥
देशिकापसदान्मन्त्र उच्छिष्टस्य गणेशितुः ।
गुह्यमाणो हि चापल्याद् हन्ति शिष्यं गुरुं तथा ॥ ८३॥
नियमोल्लङ्घिनं शिष्यं योगिनीनां क्रुधा दहेत् ।
अयुक्तस्य हि शिष्यस्योपदेष्टारं दहेत्तथा ॥ ८४॥
उच्छिष्टसाधनात्पूर्वमष्टाविंशतिवर्णकम् ।
महागणाधिनाथस्य मन्त्रराजमनुत्तमम् ॥ ८५॥
साधयेत्साधको धृत्या ह्यन्यथाऽनर्थमाचरेत् ।
अनन्तरं हि बालाया मन्त्रं संसाध्य साधकः ॥ ८६॥
सौभाग्यपूर्वविद्यायां सिद्धिं गच्छेद्धि यत्नतः ।
द्वितीयमभिषेकं च ततो लब्ध्वा गुरुत्तमात् ॥ ८७॥
पूर्णाभिषेकनामानं संसाधयेच्च षोडशीम् ।
तारादिषोडशीभेदाः सन्ति यद्यपि वत्सक ॥ ८८॥
श्रीबीजेन समारब्धा षोडशीह तु गुह्यते ।
त्रिपुरां षोडशीं नाम साधयित्वा ह्युपासकः ॥ ८९॥
उच्छिष्टाख्यं गणेशानं ततो धृत्या हि साधयेत् ।
द्वात्रिंशदर्णके मन्त्रेऽथ सप्ताधिकवर्णके ॥ ९०॥
सधकस्येह संसिद्धिरनायासेन दृश्यते ।
अत इमं स्तोत्रराजं सङ्गोपाय प्रयत्नतः ॥ ९१॥
अष्टोत्तरं सहस्रं तु स्तोत्रस्यास्य हि सेवनम् ।
चतुर्दशकसंयुक्तचतुर्युक्तचतुश्शती ॥ ९२॥
साहस्री मनुराजस्य सञ्जप्तिरपि साधकम् ।
सर्वज्ञत्वादिसिद्ध्यौघं सिद्धिश्चाणिमादिकाः ।
सङ्गमयेद्धि तत्रैव जगद्धिस्मयकारिणीः ॥ ९३॥
दक्षिणाभिमुखेशस्य सकाशाद्धि कुमारकः ।
स्तोत्रस्यैतस्य संश्रुत्या सद्योऽजायत निर्वृतः ॥ ९४॥
उड्डामरेशतन्त्रेऽस्मिन् पटले क्षिप्रसाधने ।
गुह्यनामकसाहस्रे फलभागः समाप्यते ॥ ९५॥
उड्डामरेशतन्त्रेऽस्मिन् पटले क्षिप्रसाधने ।
गुह्यनामसहस्राख्यस्त्रिंशोऽध्यायः समाप्यते ॥ ९६॥
इति गुह्यौच्छिष्टगणेशगुह्यसहस्रनामस्तोत्रस्य पूर्वपीठिकासहित फलश्रुतिः समाप्ता ।
॥ इति सर्वं शिवम् ॥
Encoded and proofread by krishna vallapareddy krishna321 at hotmail.com