Shri Ramastotram by Hanuman

 हनुमत्कृतं श्रीरामस्तोत्रम् 
      कोन्वीश ते पादरसोबभाजां
             सुदुर्लभोऽर्थेषु चतुर्ष्वपीह ।
      तथाऽपि नाहं प्रवृणोमि भूमन्
             भवत्पदाम्भोजनिषेवणादृते ॥ १॥

      त्वमेव साक्षात्परमः स्वतन्त्र-
             स्त्वमेव साक्षादखिलोरुशक्तिः ।
      त्वमेव चागण्यगुणार्णवः सदा
             रमाविरिञ्चादिभिरप्यशेषैः ॥ २॥

      समेत्य सर्वेऽपि सदा वदन्तो-
             ऽप्यनन्तकालाच्च न वै समाप्नुयुः ।
      गुणांस्त्वदीयान् परिपूर्णसौख्य-
             ज्ञानात्मकस्त्वं हि सदाऽतिशुद्धः ॥ ३॥

      यस्ते कथासेवक एव सर्वदा सदा
             रतिस्त्वय्यचलैकभक्तिः ।
      स जीवमानो न परः कथञ्चित्
             तज्जीवनं मेऽस्त्वधिकं समस्तात् ॥ ४॥

      प्रवर्धतां भक्तिरलं क्षणे क्षणे
             त्वयीश मे ह्रासविवर्जिता सदा ।
      अनुग्रहस्ते मयि चैवमेव
             निरूपधौ तौ मम सर्वकामः ॥ ५॥

      इतीरितस्तस्य ददौ स तद्द्वयं
             पदं विधातुः सकलैश्च शोभनम् ।
      समाश्लिषच्चैनमथार्द्रया धिया
             यथोचितं सर्वजनानपूजयत् ॥ ६॥

      
      ॥ इति श्रीहनुमत्कृतं श्रीरामस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥