श्रीतारावलिः
श्रीवत्सवत्सचिह्नाञ्चितवक्षःस्थल धरासुताजाने ।
त्वमिह दयादृष्ट्या मन्दाक्रान्तं रक्ष मां दयाशरधे(ब्धिदाशरथे) ॥ १॥
कृतयत्नविफलकारिणमतिकष्टदमर्यमात्मजं मन्दम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ २॥
शरणागतरक्षक तव चरणद्वयभक्तिरस्तु मम हृदये ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ३॥
अवमानदमापत्करमरिपक्षजयोत्सुकं सुदुःखकरम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ४॥
नानापवादभयदं सदनधनद्रव्यनाशकरकुद्दालम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ५॥
कुत्सितगुणसम्पन्नं क्रौर्यमनःसंप्रकाशितोद्योगम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ६॥
गृध्राशनमतिमलिनं निद्रालस्यादिदोषदं नॄणाम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ७॥
निस्तुलदारिद्र्यगुणाप्रस्तुतकार्यप्रसक्तिदं नित्यम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ८॥
पुत्रकलत्रभ्रात्राखिलबन्धुविरोधजनकमतिकठिनम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ९॥
नीलाञ्जननिभदेहं डोलायितमानसं बिडालाक्षम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १०॥
कुनखयुतं कूर्मपदं कृशगात्रं शङ्कुरूपिणं च सदा ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ ११॥
विनिमीलितसन्मीलितलोचनयुतभुजगतोत्तमाङ्गनतम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १२॥
गतलज्जाहृदयं निर्भाग्यं बृहदुदरपोषणतिलादम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १३॥
आशापिशाचभोगोल्लासकरं दौर्मनस्यदमशुभदम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १४॥
आनृतनिष्कृतिवैकृतिकलितमदोद्रेककारणं चाहम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १५॥
नरपतिचोरहुताशनभयदानसमर्थमहितकार्यकरम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १६॥
कुटिलगतिं कठिनमतिं स्फुटतरकटिघटितबाहुबलचेष्टम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १७॥
चश्चलचित्तसमुच्छ्रितमुञ्छकवृत्तिं शनैः शनैर्यानम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १८॥
सकलजननिन्द्यमबलं विकलाङ्गं कालिमाभमपरेशम् ।
न स्तौमि तमसुरारे परिपालय मां दयाब्धिदाशरथे ॥ १९॥
विगतश्रीको विलोमभावो वीरुचिमुख्यो (? ) विविधामयदः ।
किमसौ शनिरिह किं कुरुते मां त्वं परिपालय दाशरथे ॥ २०॥
जनपददेशविदेशारण्यान्तरपर्यटनद्रुतिबलदः ।
किमसौ शनिरिह किं कुरुते मां त्वं परिपालय दाशरथे ॥ २१॥
कामक्रोधाद्यरिभूरिभयाकरसञ्चारोऽस्फुट देहः ।
किमसौ शनिरिह किं कुरुते मां त्वं परिपालय दाशरथे ॥ २२॥
दुर्जनवचनश्रवणप्रचुरप्रत्ययदः सत्सङ्गघ्नः ।
किमसौ शनिरिह किं कुरुते मां त्वं परिपालय दशरथे ॥ २३॥
आत्मानात्मविचाराभ्यन्तरदोऽवरदः परिभूतमनाः ।
किमसौ शनिरिह किं कुरुते मां त्वं परिपालय दाशरथे ॥ २४॥
मायामयजगदखिलभ्रान्तिकरो देहात्मज्ञानहतः ।
किमसौ शनिरिह किं कुरुते मां त्वं परिपालय दाशरथे ॥ २५॥
तापत्रयभयदोषनिवारक भद्रगुणौघ दयाशरधे ।
किमसौ शनिरिह किं कुरते मां त्वं परिपालय दाशरथे ॥ २६॥
रत्नकिरीटधराच्युत रामानन्त मुकुन्द दयाशरधे ।
किमसौ शनिरिह किं कुरुते मां त्वं परिपालय दाशरथे ॥ २७॥
घनतरमुक्ताफलहारमिवादरणीयेयं दाशरथे ।
तारावलिरनिशं सकलानां सौख्यं नितरां वितनोतु ॥ २८॥
श्रीतडकमल्लवंशोद्भवमनिशं कृष्णरायनामधरम् ।
धरणीसुरवरवन्द्यं परिपालय तं प्रभुं दाशरथे ॥ २९॥
इति श्रीतारावलिः सम्पूर्णा ।
Proofread by Aruna Narayanan