श्रीअवधमहिमा
श्रीशङ्कर उवाच ।
चैत्रे मासि च सम्प्राप्ते नवमी दिनमाश्रितः ।
योऽभिगच्छति वै भद्रे ह्ययोध्यां सरयूं प्रति ॥ १॥
फलं तत्राक्षयं देवि भवतीत्यनुशुश्रुम ।
सायं प्रातः स्मरेद्यस्तु ह्ययोध्यां च कृताञ्जलिः ।
उपस्पृष्टानि तीर्थानि त्वयोध्यायाश्चभामिनि ॥ २॥
विष्णोः पादमवन्तिकां गुणवतीं मध्यं च काँचीपुरीं
नाभि द्वारवतीं पठन्ति हृदयं मायापुरीं योगिनः ।
ग्रीवामूल मुदाहरन्ति मथुरां नासां च वाराणसी-
मेतद्ब्रह्मपदं वदन्ति मुनयोऽयोध्यापुरी मस्तकम् ॥ ३॥
जन्म प्रभृति यत्पापं स्त्रिया वा पुरुषस्य वा ।
अयोध्यास्नान मात्रेण सर्वमेव प्रणश्यति ॥ ४॥
यथा सुराणां सर्वेषामादिश्च मधुसूदनः ।
तथैव क्षेत्रतीर्थानामयोध्या त्वादिरुच्यते ॥ ५॥
इति श्रीअवधमहिमा समाप्ता ।
श्रीअयोद्ध्यामहिमा
Encoded and proofread by Prabhav Tengse