Uttarachataka Ashtakam

 उत्तरचातकाष्टकम् 
स्वच्छाः सौम्यजलाशयाः प्रतिदिनं ते सन्तु मा सन्तु वा ।
स्वल्यं वा बहुधा जलं जलधर त्वं देहि मा देहि वा ॥ १॥

कासारेषु सरित्सु सिन्धुषु तथा नीचेषु नीरग्रहं
      धिक् तच्चापि शिरोनतिः किमपरं हेयं भवेन्मानिनाम् ।
इत्यालोच्य विमुच्य चातकयुवा तेषु स्पृहामादराद्
      उद्ग्रीवस्तव वारिवाह कुरुते धाराधरालोकनम् ॥ २॥

के वा न सन्ति भुवि तामरसावतंसा
      हंसावलोवलयिनो जलसन्निवेशाः ।
किं चातकः फलमवेक्ष्य सवग्रपातां
      पौरन्दरीमुपगतो नववारिधाराम् ॥ ३॥

रे धाराधर धीरनीरनिकरैरेषा रसा नीरसा
      शेषा पूषकरोत्करैरतिखरैरापूरि भूरि त्वया ।
एकान्तेन भवन्तमन्तरगतं स्वान्तेन सञ्चिन्तयन्
      आश्चर्यं परिपीडीतोऽभिरमते यच्चातकस्तृष्णया ॥ ४॥

आत्मानमम्भोनिधिरेतु शोषं
      ब्रह्माण्डमासिञ्चतु वा तरङ्गैः ।
नास्ति क्षतिर्नोपचितिः कदापि
      पयोदवृत्तेः खलु चातकस्य ॥ ५॥

पोयोद हे वारि ददासि वा नवा
      त्वदेकचित्तः पुनरेष चातकः ।
वरं महत्या म्रियते पिपासया
      तथापि नान्यस्य करोत्युपासनाम् ॥ ६॥

यद्यपि चातकपक्षी क्षपयति जलधरमकालवेलायाम् ।
तदपि न कुप्यति जलदे गतिरिह नान्या यतस्तस्य ॥ ७॥

एकएव खगमणिश्चिरं जीवतु चातकः ।
पिपासया वा म्रियते याचते वा पुरन्दरान् ॥ ८॥

इत्युत्तरचातकाष्टकं समाप्तम् ।

Encoded and proofread by Aaditya Kalyanaraman