समः क्ष्णुवः १।३।६५

क्ष्णु तेजने परस्मैपदी। ततः सम्पूर्वातात्मनेपदं भवति। समो गम्यृच्छि १।३।२९ इत्यत्र एव कस्मान् न पठितः? अकर्मकातिति तत्र वर्तते। संक्ष्णुते षस्त्रम्। संक्ष्णुवाते, संक्ष्णुवते।

समः क्ष्णुवः। , १।३।६५

"अकर्मकादिति तत्रानुवत्र्तते" इति। सकर्मकादपि क्ष्णुव आत्मनपदमिष्यत इति मन्यते। अत एव सकर्मकस्योदाहरणमुपन्यस्तम्। "संक्ष्णुते शस्त्रम्" इति। अदादित्वाच्छपो लुक्। "संक्ष्णुवाते" इति। "अचि श्नुधातु" ६।४।७७ इत्यादिनोवङ। "संक्ष्णुवते" इति। पूर्ववदादेशः।

समः क्ष्णुवः ५६०, १।३।६५

समः क्ष्णुवः। "आत्मनेपद"मिति शेष"समो गम्यृच्चिभ्या"मित्यत्रैव "समो गम्यृच्छिक्ष् णुव" इति न सूत्रितं , तथा सति अकर्मकादित्यनुवृत्त्या सकर्मकान्न स्यात्। तत्सूचयन्नुदाहरति-- संक्ष्णुते शस्त्रमिति। तीक्ष्णीकरोतीत्यर्थः।

समः क्ष्णुवः ४६४, १।३।६५

समः क्ष्णुवः। "समो गम्यृच्छिक्ष्णुभ्यः" इति पठनीये पृथगस्य पाठः सकर्मकादपि विधानार्तं इति ध्वनयन्नुदाहरति-- संक्ष्णुतेशस्त्रमिति।