ह्रस्वम् अक्षरं लघुसंज्ञकं स्यात्।

भेत्ता, चेत्ता। अचीकरत्। अजीहरत्॥

ह्रस्वं लघु १।४।१०

मात्रिकस्य ह्रस्वसंज्ञा कृता तस्य अनेन लघुसंज्ञा विधीयते। ह्रस्वम् अक्षरं लघुसंज्ञं भवति। भेता। छेत्त। अचीकरत्। अजीहरत्। लघुप्रदेशाः पुगन्तलघूपधस्य च इत्येवम् आदयः।

ह्रस्वं लघु ४५०, १।४।१०

ह्यस्वं लघु। , १।४।१०

"भेत्ता" इति। "पुगन्तलघूपधस्य च" ७।३।८६ इति गुणः। "अचीकरत्" इत। कृञो णिच्, लुङ, अडागमः, च्लेश्चङ, णिलोपः,"णौ चङ्युपधायाः" ७।४।१ इति ह्यस्वः। "ओः पुयण्च्यपरे" ७।४।८० इति वचनं ज्ञापकम्-- णौ कृतं स्थानिवद्भवतीति। "चङि" ६।१।११ इति कृशब्दो द्विरुच्यते। "उरत्" ७।४।६६ इत्यत्त्वम्, रपरत्वम्, "सन्वल्लघुनि" ७।४।९३ इति लघुसंज्ञायां सत्यां सन्वद्भावादित्त्वम्, "दीर्घो लघोः" ७।४।९४ इति दीर्घत्वम्॥

ह्यस्वं लघु ३३, १।४।१०

ह्यस्वं लघु। ह्यस्वं लघुसंज्ञं स्यादित्यर्थस्य स्पष्टत्वान्न व्याख्यातम्। अत एव निर्देसाद्ध्रस्वशब्दो नपुंसकलिङ्गोऽपि।