जुहोति आदिर्येषां ते जुहोत्यादयः, तेभ्यः, बहुव्रीहिः॥

जुहोत्यादिभ्यो धातुभ्य उत्तरस्य शपः श्लुर्भवति॥

जुहोति। बिभर्ति। नेनेक्ति॥

जुहोत्यादिभ्यः श्लुः २।४।७५

शपनुवर्तते, न यङ्। जुहोत्यादिभ्यः उत्तरस्य शपः श्लुर् भवति। लुकि प्रकृते श्लुविधानां द्विर्वचनार्थम्। जुहोति। विभर्ति। नेनेक्ति।

जुहोत्यादिभ्यः श्लुः ६०७, २।४।७५

शपः श्लुः स्यात्॥

जुहोत्यादिभ्यः श्लुः। , २।४।७५

"शबनुवत्र्तते, न यङ" इति। शब एव स्वरितत्वप्रतिज्ञानात्। "जुहोति" इति। "श्लौ" ६।१।१० द्विर्वचनम्। बिभर्ति" इति। "उरत्ट ७।४।६६ इत्यत्त्वम्। "रपरत्वम्। "भृञामित्" ७।४।७६ इतीत्त्वम्। "नेनेक्ति" इति। "णिजिर् शौचपोषयोः" (धा।पा।१०९३) , "निजां त्रयाणां गुणः" ७।४।७५, "श्लौ" ६।१।१० इति द्वर्वचनम्॥

जुहोत्यादिभ्यः श्लुः ३१९, २।४।७५

जुहोत्यादिभ्यः श्लुः। शप इति। "अदिप्रभृतिभ्यः" इत्यस्तदनुवृत्तेरिति भावः। हु अ इति स्थिते शपः श्लौ कृते हु ति इति स्थिते श्लुः। शप इत। "अदिप्रभृतिभ्यः"इत्यतस्दनुवृत्तेरिति भावः। हु अ स्थिते शपः श्लौ कृते हु ति इति स्थिते--