लट् स्मे ३।२।११८

भूतानद्यतनपरोक्षे इति वर्तते। स्मशब्दे उपपदे भूतानद्यतनपरोक्षे लट् प्रत्ययो भवति। लिटो ऽपवादः। नडेन स्म पुराधीयते। ऊर्णया स्म पुराधीयते।

लट् स्मे ७६६, ३।२।११८

लिटोऽपवादः। यजति स्म युधिष्ठिरः॥

लट् स्मे। , ३।२।११८

"नडेन स्म पुराधीयते" इति। इङोऽधिपूर्वाल्लट्, "भावकर्मणोः" १।३।१३ इत्यात्मनेपदम्, टेरेत्वम्, "सार्वधातुके यक्" ३।१।६७, "अकृत्सार्वधातुकयोः" ७।४।२५ इति दीर्घः। उपसर्गेण सहाकः सवर्णे ६।१।९७ दीर्घत्वम्। अथ वा-- कत्र्तर्यात्मनेपदम्, अदादित्वाच्छब्दो लुक्, "आत्मनेपदेष्वनतः" ७।१।५ इत्यदादेशः, धातोरियङ यथायोगं पूर्ववत्॥

लट् स्मे ६०२, ३।२।११८

लट् स्मे। "स्मे"त्यव्ययम्। तद्योगे लिड्विषये लट् स्यादित्यर्थः। यजति स्मेति। स्मशब्दो भूतकालद्योतकः।

लट् स्मे ४९५, ३।२।११८

लट् स्मे। "स्मे" इत्यव्ययं भूतकालद्योतकम्।