जल्पभिक्षकुट्टलुण्टवृङः षाकन् ३।२।१५५

जल्पाऽदिभ्यो धातुभ्यः तच्छीलादिषु कर्तृषु षाकन् प्रत्ययो भवति। षकारो ङीषर्थः। जल्पाकः। भिक्षाकः। कुट्टाकः। लुण्टाकः। वराकः। वराकी।

जल्पभिक्षकुट्टलुण्टवृङः षाकन् ८४१, ३।२।१५५

जल्पभिक्षकुट्टलुण्?टवृङः षाकन्। , ३।२।१५५

"जप जल्प व्यक्तायां वाचि" (धा।पा।३९७,३९८), "भिक्ष "याच्ञायाम्" (धा।पा।६०६) "कुट्ट {छेदनेभत्र्सनयोः-धा।पा।} च्छेदने" (धा।पा।१५५८), "लुण्ट स्तेये"(धा।पा।१५६३)-- चौदादिकावेतौ। "वृङ सम्भवतौ" (धा।पा।१५०९)। जल्पेरकर्मकत्वविवक्षया "चलनशब्दार्थादकर्मकाद्युच्" ३।२।१४८ इति युचि प्राप्ते। भिक्षेरपि "अनुदात्तेतश्च हलादेः"३।२।१४९ इति युच्येव। कुट्टिलुण्टिभ्यां "णेश्छन्दसि"३।२।१३७ इतीष्णुचि। वृङोऽपि "आदृगमहन" ३।२।१७१ इत्यादिना किकिनोः प्राप्तयोस्तदपवादः षाकन् विधीयते। "वराकी"इति। षित्वान्ङीष्॥

जल्पभिक्षकुट्टलुम्टुवृङः षाकन् ९३७, ३।२।१५५

जल्पभिक्ष। एभ्यः पञ्चभ्यः षाकन् स्यात्तच्छीलादिष्वित्यर्थः। षनावितौ। स्त्रियां षित्त्वान्ङीष्। जल्पाक इत्यादि।

पुवः संज्ञायाम् ९६८, ३।२।१५५

पुवः संज्ञायाम्। "इत्र" इति शेषः। करणे इत्येव। पवित्रमिति। पूयते अनेनाऽ‌ऽज्यामिति विग्रहः। तदाह-- येनाज्यमिति। पूयते आचमनोदकादिकमनेनेति विग्रहं मत्वाऽ‌ऽह-- यच्चानामिकेति। अनामिका --उपकनिष्ठिकाह्गुलिः।

जल्पभिक्षकुट्टलुण्टवृङः षाकन् ७७०, ३।२।१५५

जल्प। जप जल्प व्यक्तायां वाचि, भिक्ष भिक्षायामलाभे लाभे च, कुट् ट छेदने, लुण्ट स्तेये, चौरादिकाविमौ। अत् व्याचख्युः-- जल्पेः "चलनशब्दार्था"दिति,भिक्षेः "अनुदात्तेतश्चे"ति युचि प्राप्ते, कुट्टलुण्टयोः "णेश्छन्दसी"ति इष्णुचि प्राप्ते, वृङस्तु "आदृगमहनजने"ति किकिनोः प्राप्तयोरयं विधिरिति। षो ङीषर्थ इत्याह-- वराकीति।

पुवः संज्ञायाम् ७९३, ३।२।१५५

पुवः। पूङ्पूञोरुभयोग्र्रहणमविशेषात्। करण इत्यनुवृत्तेराह-- येनाज्यमिति।