ञीतः क्तः ३।२।१८७

ञि इद् यस्य असौ ञीत्। ञीतो धातोः वर्तमने ऽर्थे क्तप्रत्ययो भवति। भूते निष्ठा विहिता, वर्तमने न प्राप्नोति इति विधीयते। ञिमिदा स्नेहने मिन्नः। ञिक्ष्विदा क्ष्विण्णः। ञिधृषा धृष्टः।

ञीतः क्तः। , ३।२।१८७

"मिन्न" इति। "आदितश्च" ७।२।१६ इतीट्प्रतिषेधः। "रदाभ्याम्" ८।२।४२ इति नत्वम्। एवं "क्ष्विण्णः" इत्यात्रापि। "अट्कुप्वाङ"८।४।२ इत्यादिना णत्वम्। "धृष्टः" इति। "धुपिशसी वैयात्ये" ७।२।१९ इतीट्प्रतिषेधः, "ष्टुना ष्टुः" ८।४।४० इति ष्टुत्वम्॥

ञीतः क्तः ८९१, ३।२।१८७

ञीतः क्तः। ञि इद्यस्य तस्माद्वर्तमानाक्रियावृत्तेः क्त इत्यर्थः। "तयोरेव कृत्यक्ते"ति भावकर्मणोरेव भूते विहितः क्तो वर्तमाने न प्राप्नोतीत्यारम्भः। क्ष्विण्ण इति। "आदिश्चे"ति नेट्। इद्ध इति। ()आईदितः" इति नेट्।

ञीतः क्तः ७३३, ३।२।१८७

क्ष्विण्ण इति। "आदितश्चे"ति नेट्। इद्ध इति। "()आईदितः" इति नेट्। नलोपः।