"निरुपपदेत्रभ्यश्च" इति। एतदपिशब्दस्य सर्वोपाधिव्यभिचारार्थस्यानुवृत्तेर्लभ्यते। "उखारुआत्। प्रर्णध्वत्" इति। "रुआन्सु ध्वन्सु अवरुआन्सने" (धा।पा७५४,७५५) , "अनिदिताम्"
६।४।२४ इत्यादिनानुनासिकलोपः। "वसुरुआन्सुध्वंस्वनडुहां दः"
८।२।७२ इति दत्वम्, "वाऽडवसाने"
८।४।५५ इति चत्र्वम्। "वाहाभ्रट्" इति। "भ्रन्शु अधः पतने" (धा।पा।१२२५), व्रश्चादिसूत्रेण
८।२।३६ षत्वम्, पूर्ववज्जश्त्वम्, चत्र्वम्, "अन्येषामपि दृश्यते"
६।३।३६ इति दीर्घः॥
क्विप् च। अयमपीति। सर्वधातुभ्यः सोपपदेभ्यो निरुपपदेभ्यश्च छन्दसि लोके च क्विप् दृश्यते इत्यर्थः। नन्वनेनैव सिद्धे "सत्सूद्विषे"ति सूत्रं व्यर्थमित्यत आह-- सत्सूद्विषेति। "सत्सूद्विषे"ति सूत्रं तु "क्विप् चे"त्यस्यैव प्रपञ्च इत्यर्थः। उखारुआदिति। उखायाः रुआंसत इति विग्रहः। रुआंसेः क्विप्, "अनिदिता"मिति नलोपः, "वसुरुआंसु" इति दत्वम्। एवं पर्णध्वत्()। पर्णात् द्वंसत इति विग्रहः। वाहभ्रडिति। वाहात् भ्रश्यति इति विग्रहः। व्रश्चादिना षः।