शुक्राद् घन् ४।२।२६

शुक्रशब्दात् सा ऽस्य देवता इत्यसिन्न्नर्थे घन् प्रत्ययो भवति। अणो ऽपवादः। शुक्रियं हविः। शुक्रियो ऽध्यायः।

शुक्राद्घन् १०४५, ४।२।२५

शुक्रियम्॥

शुक्राद्घन्। , ४।२।२५

शुक्राद्धन् १२०९, ४।२।२५

शुक्राद्धन्। "साऽस्य देवता" "इत्यर्थे" इति शेषः। शुक्रियमिति। शुक्रो देवता अस्येति विग्रहः।