आकर्षात् ष्ठल् ४।४।९

आकर्षशब्दाद् ष्थल् प्रत्ययो भवति चरति इत्येतस्मिन्नर्थे। ठको ऽपवादः। लकारः स्वरार्थः। षकारो ङीषर्थः। आकर्षेण चरति आकर्षिकः। आकर्षिकी। आकर्षः इति सुवर्णपरीक्षार्थो निकषोपलः उच्यते।

आकर्षात् ष्ठल्। , ४।४।९

"लकारः स्वरार्थः" इति। लिति प्रत्ययात् पूर्वस्योदात्तत्वं यथा स्यात्। "षकारो ङीषर्थः" इति। "षिद्गौरादिभ्यश्च" ४।१।४१ इति ङीष् यथा स्यात्। "आकर्षिकी" इति। "स्वर्णपरीक्षार्थो निकषोपल उच्यते" इति। आकृष्यते स्वर्णमिति कृत्वा।

आकर्षात् ष्ठल् १५३६, ४।४।९

आकर्षात्ष्ठल्। तेन चरतीत्यर्थे तृतीयान्तादाकर्षशब्दात्ष्ठलित्यर्थः।

आकार्षात् ष्ठल् ११९२, ४।४।९

पाठान्तरमिति। एतच्च भ्वादौ "कषखषे"त्यादिदण्डके "आकषात्ष्ठ"लिति माधवेनोपन्यस्तम्। किन्तु "आकर्षात्पर्पादे"रिति वार्तिकस्याननुगुणम्। तत्र हि नीरेफपाठे वृत्ताऽसङ्गप्रसङ्गात्।