एर् लिङि ६।४।६७

घुमास्थागापाजहातिसामङ्गानां लिङि परतः एकारादेशो भवति। देयात्। धेया। मेयात्। स्थेयात्। गेयात्। पेयात्। हेयात्। अवसेयात्। क्ङिति इत्येव, दासीष्ट। धासीष्ट।

एर्लिङि ४९२, ६।४।६७

घुसंज्ञकानां मास्थादीनां च एत्वं स्यादार्धधातुके किति लिङि। पेयात्। गातिस्थेति सिचो लुक्। अपात्। अपाताम्॥

एर्लिङि। , ६।४।६७

"पूर्वेणेत्त्वे प्राप्त एत्वं विधीयते। "मेयात्()" इति। "मा माने" (धा।पा।१०६२) इत्यस्येदम्()दाहरणम्(), न तु माङ् मेङोः, तयोह्र्रात्मनेपदित्वात्परस्मैपदं न सम्भवति। "गेयात्()" इति। "कै गै" (धा।पा।९१६,९१७) इत्यस्योदाहरणम्(), न तु गाङः; तस्य परस्मैपदासम्भवात्()। नापीणिगिङादेशानाम्(); तेषामपि लिङ्यसम्भवात्()। इङादेशस्य तु पूर्वस्माच्च हेतोः॥

एर्लिङि २११, ६।४।६७

एर्लिङि। "ए"रिति प्रथमान्तम्। "आद्र्धधातुके"इत्यधिकृतम्। "घुमास्थागापाजहातिसा"मित्यनुवर्तते। घु मा स्था गा पा जहाति सा एषां द्वन्द्वात् षष्ठीबहवनचम्। तदाह-- घुसंज्ञानां मास्थादीनामिति। किति लिङिति। "दीङो यु"डित्यतः कितीत्यनुवृत्तेरिति भावः। ङितीति नानुवर्तते, लिङाद्र्धधातुकस्य ङित्त्वाऽसंभावात्।

एर्लिङि १८३, ६।४।६७

एर्लिङि। मास्थादीनमिति। मास्थागापाजहातिसामित्यर्थः। मा माने। गामादाग्रहणेष्वविशेषेऽपि माङ्मेङौ नेह गृह्रेते, लिङि कित्त्वाऽसंभवात्। ष्टा गतिनिवृत्तौ। गै शब्दे। गाङ् गतौ इति तु न गृह्रते, लिङि कित्त्वाऽसंभवादेव। पा पाने। ओहाक् त्यागे। षोऽन्तकर्मणि। देयात्। धेयात्। मेयात्। स्थेयात्। गेयात्। पेयात्। हेयात्। अवसंयात्। आद्र्धधातुके किम्?। मायात्। मायाताम्। मायुः। कितीति किम्?। दासीष्ट। इह "दीङो युडची"त्यतः क्ङितीत्यनुवर्तमानेऽपि प्रकृतोपयोगितया कितीत्यस्यैवानुवृत्तिः कृता।