किरतौ लवने ६।१।१४०

उपातित्येव। उपादुत्तरस्मिन् किरतौ धातौ लवनविषये सुत् कत् पूर्वः भवति। उपस्कारं मद्रका लुनन्ति। उपस्कारं काश्मीरका लुनन्ति। विक्षिप्य लुनन्ति इत्यर्थः। णमुलत्र वक्तव्यः। लवने इति किम्? उपकिरति देवदत्तः।

किरतौ लवने ६६४, ६।१।१३५

उपात्किरतेः सुट् छेदने। उपस्किरति। (अडभ्यासव्यवायेऽपि सुट्कात् पूर्व इति वक्तव्यम्)। उपास्किरत्। उपचस्कार॥

किरतौ लवने। , ६।१।१३५

"लवनविषये" इत्यादि। अनेन लवनं किरतेर्नाभिधेयतया विशेषणम्(), अपि तु तदर्थस्य विषयभावनेति दर्शयति। केन पुनरत्र णमुल्(), यावता "आभीक्ष्ण्ये णमुल्? च" ३।४।२२ इत्यादिना शास्त्रेण स आभीक्ष्ण्यादावप्यर्थे विधीयते। न चात्र सोऽर्तो विवक्षितः, नापि प्रतीयत इत्याह--"णमुलत्र" इत्यादि। "वक्तव्य:" इति। व्याख्येय इत्यर्थः। तत्रेव व्याख्यानम्()--"कृत्यल्युटो बहुलम्? (३।३।११३) इत्यतो बहुलवचनात्? भविष्यति॥

किरतौ लवने ३६९, ६।१।१३५

किरतौ लवने। उपादिति। "उपात्प्रतियत्ने" इत्यतस्तदनुवृत्तेरिति भावः। सुडागम इति। "सुट कात्पूर्व" इत्यस्तदनुवृत्तेरिति भाव-। अडभ्यासव्यवायेऽपीति वार्तिकम्। "सुट् कात्पूर्वः" इत्यनुवृत्तिलभ्यम्।

किरतौ लवने ३२३, ६।१।१३५

किरतौ लवने। "उपात्प्रतियत्ने"ति सूतरादुपादिति वर्तते। लवने किम्?। उपकिरति।