श्रीगर्वापहाराष्टकम्
स्थूलं विलोक्य वपुरात्मभुवां समूहं
जायां धनानि कुपथे पतितानि भूयः ।
किं तोषमेषि मनसा सकलं समाप्ते
पुण्ये वृथा तव भविष्यति मूढबुद्धे ॥ १॥
ईशं भजान्ध विनियुङ्क्ष्य बन्धनानि तत्र
साधून्समर्च परिपूजय विप्रवृन्दम् ।
दीनान् दयायुतदृशा परिपश्य नित्यम्
नेयं दशा तव दशाननतो विशिष्टा ॥ २॥
धनानि सङ्गृह्य निगृह्य रसं विगृह्य निगृह्य लोकं परिगृह्य मोहे ।
देहं वृथा पुष्टमिमं विधाय न साधवो मूढ सभाजिताः किम् ॥ ३॥
न नम्रता कृष्णजनेऽतिकृष्णधने परं नैव दयातिदीने ।
कुटुम्बपोषैकमते सदा न ते विधेहि बुद्धौ च विमर्षमन्तः ॥ ४॥
नैते हया नैव रथा न चोष्ट्रा न वारणा नेतरवाहनानि ।
विहाय देहं समये गते ते परम्प्रपातस्य त साधनानि ॥ ५॥
कृष्णस्य मायामवगत्य माया समूढतान्तं हृदये विधाय ।
तदर्थमेवाखिललौकिकं ते विदेहिरे वैदिकमप्यशेषम् ॥ ६॥
आयुः प्रयाति न हि याति सुतादिरात्मा
रायोऽखिला अपि विहाय मृतं व्रजन्ति ।
इत्थं विचिन्त्य विषयेषु विसृज्य सक्तिं
भक्तिं हरेः कुरु परां करुणार्णवस्य ॥ ७॥
विधाय महदाश्रयं समवहाय सक्तिं सृते-
र्निधाय चरणाम्बुजं हृदि हरेः सुखं संविश ।
किमर्थमतिचञ्चलं प्रकुरुषे मनः सम्पदो
विलोक्य न हिताश्चलाः सुखयितुं क्षमा दुर्मद ॥ ८॥
इति श्रीहरिरायग्रथितं श्रीगर्वापहाराष्टकं समाप्तम् ॥
This stotra is also by Haridasa as per Pushti Margeeya SR book.
It is possible that both names are of one person, eventhough
both names are given separately in the book.
Proofread by PSA Easwaran psaeaswaran at gmail.com