महिषमर्दिनी कवचम्
अथ वक्ष्ये महेशानि कवचं सर्वकामदम् । (महादेवी)
यस्य प्रसादमासाद्य भवेत् साक्षात् सदाशिवः ॥ १॥
ॐकारं पूर्वमुच्चार्य मन्त्री मन्त्रस्य सिद्धये ।
प्रपठेत् कवचं नित्यं मन्त्रवर्णस्य सिद्धये ॥ २॥
विनियोगः-
ॐ महिषमर्दिन्याः कवचस्य भगवान्महाकालऋषिः
अनुष्टुप् छन्दः, आद्याशक्तिः, महिषमर्द्दिनी देवता,
चतुर्वर्गफलाप्त्यर्थे विनियोगः ॥
क्लीं पातु मस्तके देवी कामिनी कामदायिनी ।
मकारे पातु मां देवी चक्षुर्युग्मं महेश्वरी ॥ ३॥
हिकारे पातु वदने हिङ्गुला-सुर -नायिका ।
शकारे पातु मां श्वेता जिह्वायां चापराजिता ॥ ४॥ त्वपराजिता)
मकारे पातु मां देवी मर्दिनी सुरनायिका ।
दिकारे पातु मां देवी सावित्री फलदायीनी ॥ ५॥ (सावित्री कालनाशिनी)
निकारे पातु मां नित्या हृदये वासपार्श्वयोः ।
नाभौ लिङ्गे गुदे कण्ठे कर्णयोस्पृष्टयोस्तथा ॥ ६॥ (कर्णयोः पार्श्वयोस्तथा)
शिखायां कवचे पातु मुश्वजङ्घायुगे तथा ।
सर्वाङ्गे पातु मां स्वाहा सर्वशक्तिसमन्विता ॥ ७॥
कामाद्या पातु मां स्वाहा सर्वाङ्गे पातु मर्दिनी ।
दशाक्षरी महाविद्या सर्वाङ्गे पातु मर्दिनी ॥ ८॥
मर्दिनी पातु सततं मर्दिनी रक्षयेत् सदा ।
राजस्थाने तथा दुर्गे सिंहव्याघ्रभयादिषु ॥ ९॥
श्मशाने प्रान्तरे दुर्गे नौकायां वह्निमध्यतः ।
दुर्गा पातु सदा देवी आर्या पातु सदाशिवा ॥ १०॥
प्रभा पातु महेशानी गगने पातु सर्वदा । (कनका पातु)
नन्दिनी पातु सततं मुद्राः पातु सदा मम ।
कृत्तिका पातु सततमभया सर्वदाऽवतु ॥ ११॥
प्रभा पातु महामाया माया पातु सदा मम ।
नन्दिनी पातु सततं सुप्रभा सर्वदाऽवतु ॥ १२॥
विजया पातु सर्वत्र देव्यङ्गे नवशक्तयः ।
शक्तयः पातु सततं मुद्राः पातु सदा मम ॥ १३॥
जया पातु सदा सूक्ष्मा विशुद्धा पातु सर्वदा । (सदा लक्ष्मी)
डाकिन्याः पातु सततं सिद्धाः पातु सदा मम ॥ १४॥
सर्वत्र सर्वदा पातु देवी महिषमर्दिनी ।
इति ते कवचं दिव्यं कथितं सर्वकामदम् ॥ १५॥
यत्र तत्र न वक्तव्यं गोपितव्यं प्रयत्ततः ।
गोपितं सर्वतन्त्रेषु विश्वसारे प्रकाशितम् ॥ १६॥
सर्वत्र सुलभा विद्या कवचं दुर्लभं महत् ॥।
शठाय भक्तिहीनाय निन्दकाय महेश्वरि ॥ १७॥
न्यूनाङ्गे ह्यतिरिक्ताङ्गे क्रूरे मिथ्यातिभाषिणि ।
न स्तवं दर्शयेद्दिव्यं कवचं सुरदुर्लभम् ॥ १८॥
यत्र तत्र न वक्तव्यं शङ्करेण च भाषितम् ।
दत्त्वा तेभ्यो महेशानि नश्यन्ति सिद्धयः क्रमात् ॥ १९॥
मन्त्राः पराङ्मुखा यान्ति शापं दत्त्वा सुदारुणम् ।
अशुभं च भवेत्तस्य तस्माद्यत्नेन गोपयेत् ॥ २०॥
गोरोचना कुकुमेन भूर्जपत्रे महेश्वरि ।
लिखित्वा शुभयोगेन ब्राह्मैन्द्रे वैधृतौ तथा ॥ २१॥
आयुष्मत्सिद्धियोगे च बालवे कौलवेपि वा ।
वाणिजे श्रवणायां च रेवत्यां वा पुनर्वसौ ॥ २२॥
उत्तरात्रययोगेषु तथा पूर्वात्रयेषु च ।
अश्विन्यां वाऽथ रोहिण्यां तृतीया-नवमीतिथौ ॥ २३॥
अष्टम्यां वा चतुर्दश्यां षष्ठ्यां वा पञ्चमीतिथौ ।
अमायां वा पूर्णिमायां निशायां प्रान्तरे तथा ॥ २४॥
एकलिङ्गे श्मशाने च शून्यागारे शिवालये ।
गुरुणां वैष्णवैर्वापि स्वयम्भू कुसुमैस्तथा ॥ २५॥
शुक्लैर्वा रक्तकुसुमैश्चन्दनै रक्तसंयुतैः । (
शवाङ्गारचितावस्त्रे लिखित्वा धारयेत्पुनः ॥ २६॥
तस्य सर्वार्थसिद्धिः स्याच्छङ्करेणैव भाषितम् ।
कुमारीं पूजयित्वा च देवीसूक्तं निवेद्य च ॥ २७॥
पठित्वा पूजयेद्विप्रान्धनवान्वेद पारगान् ।
आखेटकमुपाख्यानं कुमार्यैव दिनत्रयम् ॥ २८॥
तदा धरेन्महारक्षां कवचं सर्वकामदम् । (तदा भवेन्)
नाधयो व्याधयस्तस्य दुःखशोकैर्भयं क्वचित् ॥ २९॥
वादी मूको भवेदृष्टवा राजा च सेवकायते ।
मासमेकं पठेद्यस्तु प्रत्यहं नियतः शुचिः ॥ ३०॥
दिवा भवेद्धविष्याशी रात्रौ शक्तिः परायणः ।
षट्सहस्र प्रमाणेन प्रत्यहं प्रजपेत्सदा ॥ ३१॥
षण्मासैर्वा त्रिभिर्मासैर्विद्वरो भवति ध्रुवम् ।
अपुत्रो लभते पुत्रं निर्धनो धनमाप्नुयात् ॥ ३२॥
अरोगी बलवांश्चैव राजा ता दासतामियात् ।
रजस्वलाभगे नित्यं जपेद्विद्यां समाहितः ।
एवं यः कुरुते धीमान्स एवं श्रीसदाशिवः ॥ ३३॥
(आगमकल्पलता १५-३१७)॥
इति विश्वसारतन्त्रे महिषमर्दिन्यां कवचं समाप्तम् ॥
Edited and proofread by Mohan Chettoor