Shri Sharadambastotramalika

 श्रीशारदाम्बास्तोत्रमालिका 
(श्रीकालटिक्षेत्रे)
आसेतुशीतगिरिमध्यनिवासलोकान्
     स्वस्वाश्रमाद्युचितकर्मनिषक्तचित्तान् ।
श्रीघ्रं विधाय करुणामृतवारिराशे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १॥

हंसादिमस्करिवरार्चितपादपद्मे
     हंसाग्र्ययाननिरते मुखनिर्जिताब्जे ।
कंसारिमुख्यसुरनायकपूज्यमाने
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २॥

श्वेताम्बुसम्भवनिवासनिषक्तबुद्धे
     शीतांशुराजतमहीधरतुल्यवर्णे ।
वाताम्बुमात्रपरितुष्टजनालिसेव्ये
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३॥

क्रव्यादवैरिमुखदेववरेड्यपादे
     सुव्याहृतिप्रदपदाम्बुजजातुपाते ।
निर्व्याजपूर्णकरुणामृतजन्मभूमे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ४॥

भक्त्यादिगन्धरहितान्गुरुपादपद्मे
     तत्सेवने च सुतरां विनिवृत्तभावान् ।
लोकानवाम्ब परिशुद्धहृदो विधाय
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ५॥

अज्ञातवेदनिचयस्मृतिमुख्यगन्धान्
     कामार्थमात्रपुरुषार्थधियो मनुष्यान् ।
आम्नायमार्गपथिकांस्तरसा विधाय
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ६॥

देहात्मवादनिरतान्सततं हि मोदा-
     त्तत्पालनैकनिरतानपि नीचवृत्त्या ।
किं च स्ववृत्तिविमुखान्परिपालयन्ती
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ७॥

पापाम्बुराशिविनिमज्जनमुह्यमान-
     मेनं दुरन्तविषयाशमजास्यवासे ।
लोकं निवार्य तरसा कृपया दुराशां
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ८॥

उद्वेगकालपरितुष्टहृदम्बुजात-
     मप्यैहिकादिनिचये स्पृहया विहीनम् ।
भीत्या रुषा च सुतरां रहितं विधाय
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ९॥

आकल्पकालटिनिवासनिबद्धदीक्षा
     भूत्वा तथाखिलजगत्यपि धर्मवृद्धिम् ।
प्रापय्य लोकपरिरक्षणमाचरन्ती
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १०॥

भाग्याब्धिपूर्णशरदिन्दुसमूहरूपे
     भक्तौघसस्यसितभिन्नपयोदपङ्क्ते ।
वेधोमनोऽम्बुजनिबालदिवाकराभे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ११॥

प्राणादिवायुनिचयं विनिरुद्‍ध्य चेतो
     हृत्पङ्कजे चिरतरं तव दिव्यमूर्तेः ।
ध्यानं विभुं रचयितुं प्रविधाय मातः
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १२॥

काणादकापिलमुखेषु समस्तशास्त्रे-
     ष्वव्याहतां प्रतिभया सहितां मनीषाम् ।
जात्वप्यकर्णविषयेषु वितीर्य तूर्णं
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १३॥

लक्ष्येऽखिलश्रुतिमहादिमवाक्यपङ्क्तेः
     ऋक्षेशगर्वपरिशातनदक्षवक्त्रे ।
यक्षेशपाशिमुखदिक्पतिपूज्यपादे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १४॥

दारात्मजावसथपालनसक्तचित्तां-
     स्तत्पालनात्तबहुदुःखततीश्च सोढ्वा ।
स्वप्नेऽपि सौख्यरहितान्परिपाल्य लोकान्
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १५॥

कारुण्यपूर्णनयने कलिकल्मषघ्नि
     कन्दर्पवैरिसहजे कमलायताक्षि ।
कस्तूरिकामकरिकाश्रितगण्डभागे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १६॥

नैवापहाय निजधर्ममतीव कष्ट-
     कालेऽपि वाणि सुतरां निजधर्मवाञ्छाः ।
भूयासुराशु पुरुषाः कुरु तद्वदम्ब
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १७॥

ईहाविहीनजनसन्ततिचिन्त्यमान-
     पादारविन्दयुगले प्रणतव्रजाय ।
ईशित्वसिद्धिमुखसिद्धिततिप्रदात्रि
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १८॥

बालारुणाधरविनिर्जितपक्वबिम्बे
     चेलावधूतशरदभ्रसनस्तगर्वे ।
लीलाविनिर्मितविचित्रजगत्समूहे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ १९॥

भक्तिं वितीर्य सुदृढां तव पादपद्मे
     दुःखालयेषु विषयेषु विरक्तिदार्ढ्यम् ।
औत्सुक्यमप्यविरलं निगमान्तपाठे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २०॥

दूर्वादिमत्तगजसिंहधुरन्धरत्वं
     शर्वादिसेवितपदे तरसा वितीर्य ।
दुर्वासनां हृदि गतां तरसा प्रमथ्य
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २१॥

पादाम्बुजप्रणतलोकविचित्रकाव्य-
     कर्तृत्वदानचतुरे चतुरास्यजाये ।
कुम्भीन्द्रकुम्भपरिपन्थिकुचे कुमारि
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २२॥

चापल्यनैजजनिभूमिहृदम्बुजातं
     पापाम्बुराशिदृढमग्नमपेतपुण्यम् ।
आत्मावबोधविधुरं गुरुभक्तिहीनं
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २३॥

रङ्कोऽपि यत्करुणया प्रभवेत्सुरेशो
     मूकोऽपि तद्गुरुमहो वचसा जयेच्च ।
सा त्वं प्रभूतधनवाग्विभवप्रदात्रि
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २४॥

अम्बाशु बोधय कृपाभरितैः कटाक्षै-
     स्तत्त्वं परं यदवलोकनतो न भूयात् ।
भूयोऽपि जन्म पदनम्रततेः कदाचित्
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २५॥

कालट्यभिख्यपुरवासनिबद्धभावे
     कालप्रतीपसहजे कलकण्ठकण्ठे ।
कायप्रभाजिततुषारसितांशुशोभे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २६॥

यत्त्वं हि वीक्षणलवेन नतार्भकाणां
     सम्पोषणं प्रकुरुषे जगदम्ब सार्थम् ।
मीनाम्बकत्वमभजद्भवतीह तस्मात्
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २७॥

अष्टाङ्गयोगमखिलं तरसोपदिश्य
     नीत्वा च मध्यपदवीं सहशक्तिवायुम् ।
चेतश्च धामनि परे दृढमारचय्य
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २८॥

ऐक्यावबोधनकृते प्रणमज्जनानां
     वक्त्रे विधुत्वमथ नेत्रयुगे झषत्वम् ।
मध्ये च पञ्चमुखतां परिधारयन्ती
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ २९॥

श्रीशङ्करार्यकरपङ्कजपूजिताङ्घ्रे
     पाशं विभिद्य तरसा भवनामभाजम् ।
साशंसदाहिविषयेऽप्युपभुक्तपूर्वे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३०॥

कीरार्भकप्रविलसत्करपङ्कजाते
     स्वाराज्यदानपरितोषितनम्रवृन्दे ।
स्मेरास्यकान्तिपरिधूतसुधांशुबिम्बे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३१॥

कारुण्यसागरनिमग्नहृदम्बुजाते
     लावण्यजन्मसदनीकृतनैजदेहे ।
कारुण्यनित्यविहृतेर्निलयाङ्गसौधे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३२॥

श्रीशेशपद्मजमुखामरपूजिताङ्घ्रे
     श्रीबोधदाननिरते प्रणमज्जनेभ्यः ।
श्रीकण्ठसोदरि कृपामृतवरिराशे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३३॥

पूर्णानदीतटविहारविलोलचित्ते
     तूर्णानतेष्टततिदाननिबद्धदीक्षे ।
चूर्णायिताखिलचिरात्तहृदन्धकारे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३४॥

वैराग्यजन्मनिलयैः परिसेव्यमाने
     वैयासकिप्रमुखमौनिजनैर्नितान्तम् ।
सच्चित्सुखात्मकतनो विधिपुण्यराशे
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३५॥

यां वेत्तुमिच्छति मखानशनाद्युपायै-
     र्लोके द्विजावलिरसौ बहुपुण्यपाकात् ।
सोपायहीनमपि नैजकृपातिरेकात्
     श्रीशारदाम्ब सितचित्तमिमं कुरुष्व ॥ ३६॥

इति श‍ृङ्गेरि श्रीजगद्गुरु श्रीसच्चिदानन्दशिवाभिनवनृसिंह-
भारतीस्वामिभिः विरचिता श्रीशारदाम्बास्तोत्रमालिका सम्पूर्णा ।


Proofread by PSA Easwaran