श्रीशङ्करस्तोत्रम् २
%२०
ॐ कारवाच्य सकलार्चितपादपद्म
न ष्टस्वकष्ट तव नौमि सुभद्रसद्म ॥
म त्तारिहन्तृचरणं शरणं सदाप्ता-
स्ते भूय ईश जननीजठरं न चाप्ताः ॥ १॥
अ हं त्वदर्चाविधिं न जाने
स्तु त च गिरिजासूनु जाने ॥
भ क्तिस्त्वयीशे न दृढा ममास्ति
ग रिष्ठसत्सङ्ग उतापि नास्ति ॥ २॥
वन दे पदे ते भुवनाधिराज
वि द्याधिराजाप्यमृताधिराज ॥
श्वे तद्युते भक्तपते नमस्ते
श्व भ्राझ्झटित्युद्धर मां भवाख्यात् ॥ ३॥
रा जासुराणां त्वमभीष्टदाता
य द्यप्यहो सिद्धनिधिप्रदाता ॥
म हाश्मशाने नृकरोटिमालां
हा र्देन धृत्वा प्रकरोषि लीलाम् ॥ ४॥
दे वाङ्गलेपनमुतापि चिताविभूतिर्
वा हो वृषः सहचरास्तव भूतवाराः
य स्याङ्कुशं त्वगशिवापि शिवापि तेऽस्ति
त्रि ष्वीशितः पितृवने सवनेऽपि वासः ॥ ५॥
यं ताखिलस्येदृश ईश तेऽपि
ब लारिमुख्या अमरा हि तेऽपि
का शीश जानन्ति परं न तत्त्वं
य स्येश मां चानुगृहाण स त्वम् ॥ ६॥
त्रि विक्रमोऽप्यब्जभ्जभवश्च लिङ्गं
पु रा परिच्छेत्तुमनीश्वरौ ते ॥
रु द्रेदृशस्ते गुणवर्णनाय
षा ण्मातुरे भास्य गुरो प्रभुः कः ॥ ७॥
य स्त ईश परिकीर्तयेद्गुणान्
त्रि ष्वपीह सवनेषु भक्तिमान् ॥
पु ण्यवानिह भवेत्तथा नरो
रां कवाम्बरधरोऽपि नापरः ॥ ८॥
त पो जपो यज्ञमुखा क्रिया या
का चित्प्रमादाद्विकला यदि स्यात् ॥
य न्नामसङ्कीर्तनतः सुपूर्णा
त्रि दृग्भवेत्त्वां तमजं गृणामि ॥ ९॥
का लो मृकण्डात्मजमर्कचन्द्रमोऽ-
ग्नि नेत्रं नेतुं समुपागतस्तदा ॥
का लान्तकागच्छशिवेत्यहो तदाऽऽ-
ला पश्रुतेस्त्वं तमु मुक्तवानसि ॥ १०॥
य स्मै सकृन्नमश्चक्रे बाणरावण आसुरः ।
का मपूर्तिस्तयोरासीत्सम्पद्देवश्रियोऽधिका ॥ ११॥
ला भोऽपरो नश्वर एव कामोऽ-
ग्नि वद्घृतेनेश न कामभोगैः ॥
रु द्रोप्रशाम्यत्यत एव देहि
द्रा क्शान्तिदां त्वय्यचलां सुभक्तिम् ॥ १२॥
य त्नं विना दुःखमपैति यद्वत्
नी रागमप्येति सुखं च तद्वत् ॥
ल ब्धुं यते तन्न वृणोमि चार्थं
कं चित्त्वयीशार्पय भक्तिमेकाम् ॥ १३॥
ठा ये विदा तानपि भक्तियोगो
य थानुगृह्णाति तथा परो नो ॥
स र्वेऽपि यस्मादिह पावनाः स्यु-
र्वे दाः प्रमाणं त्विह संशयो नो ॥ १४॥
श्व पाकमुख्या अपि यस्य भक्त्या
रा जन्त ईशान तवैव लोके ॥
य ज्ञेश चण्डालसुतापि याता
स तीं गतिं विश्रुतमेतदस्ति ॥ १५॥
दा रात्मजागारधनादि सर्वं
शि वेह सन्न्यस्य सदा भजन्ति ॥
वा मं परं त्वां मुहुरत्र ते किं
य मीश मृत्यूद्भवदुःखभाजः ॥ १६॥
श्री कण्ठ सूर्येन्दुपयोनभोऽग्नि-
म रुद्धरात्मान इमास्तनूस्ते ॥
हा लाहलादानिशमानतोऽस्मि
दे वाधिदेवेश्वर मे प्रसीद ॥ १७॥
वा ताशनोपवीतो
य उ पञ्चास्यस्त्रिलोचनो नग्नः ॥
न न्दिगतो दशहस्तो
मः केस्य स पातु मुन्मग्नः ॥ १८॥
इति श्रीवासुदेवानन्दसरस्वतीविरचितं श्रीशङ्करस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।