Shri Siddhalingamahashivayogi Nakshatramalika Stotram

श्रीसिद्धलिङ्गमहाशिवयोगिनक्षत्रमालिकास्तोत्रम्

(पण्डित श्री बसवराजशास्त्रिविरचितम्) विभ्राजत्सुजटाधिवास विभजद्गङ्गाविलासावृतम् राराजद्रजताद्रिवास विलसद्गरी भुजालङ्कृतम् । चन्द्रादित्यधनञ्जयाख्यनयनं सन्त्यज्य निर्मायिकम् सच्चिद्रूपमनादिदेवमतुलं श्री सिद्धलिङ्गं भजे ॥ १॥ आविर्भूय च भूतले सुमहसा श्री गोसलेशं चरम् संसेव्यामृतसेचनेन ज्वलनं दीपस्यकृत्वा मुदा । तेनावाप्य सुजङ्गमाधिकरणं सञ्चार्यलोकेचरैः भक्तोद्धारपरं समाधिनिरतं श्री सिद्धलिङ्गं भजे ॥ २॥ वैराग्यपूर्णं वरकामितार्थम् दातारमानन्दपरं दयालुम् । सन्तोषरत्नाकर पूर्णचन्द्रम् वन्दे महान्तं गुरुसिद्धलिङ्गम् ॥ ३॥ संसेव्य चन्नबसवेश महेश पादौ सम्पूर्य शम्बरमहो गुरुदीपपात्रे । सम्प्राप्य जङ्गमपदं गुरुदेव हस्तात् याचे कृपां गतिरतं गुरुसिद्धलिङ्गम् ॥ ४॥ मुक्तानां सृजमानिशीथसमये पञ्चावलीनां मुदा शोणाद्रेरधिनाथ हस्तकमलात्सम्प्राप्य तत्रस्थितम् । दृष्ट्वा योगिवरं तदर्चनपराः सङ्क्रुध्य राज्ञेऽब्रुवन् भूपालेन परीक्श्य वन्दितपदं श्री सिद्धलिङ्गं भजे ॥ ५॥ श्री त्र्यम्बकेशवदनेन महेश्वराय देयं प्रसादमिति जङ्गमभुक्त शेषम् । सम्बोध्यजङ्गमपदोद्भव तीर्थसेकम् जेतारमात्मनि भजे गुरुसिद्धलिङ्गम् ॥ ६॥ कः संसार विमोचको? गुरुवरः कोऽयं गुरुः? श्री महा सिद्धेशो एडेयूरवासनिरतो मग्नस्समादौ सदा । यत्पादाम्बुजसङ्गमेन महतीगङ्गा समुद्भाविता सह्याद्रिस्थ महाबलेश शिरसस्तं सिद्धलिङ्गं भजे ॥ ७॥ श्री माहेशव्रतयुतं वरसिद्धनाथम् वादप्रसक्तमनिशं विमुखं च कृत्वा । उत्तुङ्गयोगिनमलं परिरक्षितारम् योगीश्वरं खलु भजे गुरु सिद्धलिङ्गम् ॥ ८॥ क्षेत्रेवसानमुळवीति महाप्रसिद्धे दुर्वादसक्त हृदयस्य जनार्दनस्य । वाग्बन्धनं विदधतं श्रुति शास्त्रवाक्यैः सिद्धेन्द्रयोगिनमहं सततं नमामि ॥ ९॥ दुर्वादस्थान् जिनमतजनान् वाद भूमौ नितान्तम् श्रुत्याधारैर्विजयिनमलं भूरिदृष्टान्तपूर्वम् । नानारीत्या सरसवचनैर्भङ्गयन्तं महान्तम् सिद्धेन्द्राख्यं यतिकुल गुरुं चन्द्रचूडं नमामि ॥ १०॥ कन्दर्पदर्पहरमानतरक्षितारम् वात्सल्यपूर्णहृदयं करुणासमुद्रम् । श्रीमल्लिनाथ वरजङ्गम सत्कृतं च योगीश्वरं हृदि भजे गुरुसिद्धलिङ्गम् ॥ ११॥ गिरिशजङ्गमपूजितमादरात् सरसभाषण तोषित मानसम् । वरसमाधिरतं चरपुङ्गवम् हृदि भजे गुरुसिद्धयतीश्वरम् ॥ १२॥ वल्मीकस्थितयोगिराजमनघं नम्बेण्ण भक्तस्य वै गोदोहेन विबोध्य साधु जनता क्षीरेणसंलीयतम् । कुम्भेष्वेव शतेषु सञ्चितवता शान्तं महान्तं यतिम् सम्प्राप्याति तुतोष तं गुरुवरं वन्दे सदा सौख्यदम् ॥ १३॥ सिद्धेन्द्रं वरकग्गेरीयजनतासंसेव्यमानं मुदा सन्दश्याशु मृतं करालभुजगं सञ्जीवयन्तं यतिम् । भूताभ्यां वरमुक्तिदं हि सहसा नम्बेण्णभक्तस्य वै दासीदत्तमहो पिबन्तमनघं क्षीरं सदा प्रार्थये ॥ १४॥ लिङ्गण्णार्यात्परमकुटिलात् धूर्तभावेनप्राप्तम् जानन् योगी परमदयया तस्य दौर्जन्यभावम् । आमूलाग्रन्निरसनधिया क्ष्वेडरूपात्तमन्नम् स्विकृत्यालं विमलमनसा वर्तमानं भजेहम् ॥ १५॥ भूतिं मुदा स्पटिकलिङ्गमहो विधाता वृष्टिं च द्रोणकुसुमैर्महतीं वितन्वन् । कासारनीरचलितं घटमानयन् मामम् पायात्सदा यतिवरो गुरुसिद्धलिङ्गः ॥ १६॥ रात्रौद्वारं विघटनपरं कल्लिनाथेन प्रीत्या मायादेवी रचितयजनं सादरं मानयन्तम् । द्वन्द्वातीतं त्रिदशनमितं सिद्धलिङ्गं यतीन्द्रम् वन्दे भाक्त्यानतसुरतरुं कालकालं महेशम् ॥ १७॥ जम्बालजाताम्बक नेत्रयुक्त पादारविन्दं शमनान्तकं तम् । अध्वन्यमाशं परिपूर्णनद्याम् भजेऽहमेतं गुरुसिद्धलिङ्गुम् ॥ १८॥ कामध्वंसी करणविजयी कामितार्थप्रदायी सौवर्णाद्रिं त्रिपुरविजये कार्मुकं संविधानः । द्वन्द्वातीतो निगमवचनैस्तूयमानो य ईशः तं वन्देऽहं यतिकुलपतिं लिङ्गपूजानिमग्नम् ॥ १९॥ तत्त्वं शक्तिविलासमद्वयममुं षद्भाग संशोभितम् लिङ्गाङ्गाभिधभेद भिन्नमतुलं चैकोत्तरावान्तरम् । श्रुत्यादिप्रतिपाद्यमानमनघं श्रीबोळदेवं प्रति बोधं तं गुरुसिद्धलिङ्गमनिशं सम्प्रार्थये भक्तये ॥ २०॥ तत्त्वं षट्स्थलमार्गयुक्तमनघं श्रीवीरशैवानुगम् संसृष्टिर्जगतः क्रमं च निखिलं वेदागमैरादृतम् । जिज्ञासुं नितरां हि बोळबसवं सम्बोधयन्तं मुदा वन्देऽहं सततं शिलामठगतं श्री सिद्धलिङ्गेश्वरम् ॥ २१॥ लिङ्गं वै वरवीरशैवसमये संसार सन्तारकम् षट्स्थानुनुगमं हि बोळबसवं सम्बोधयन्तं मुदा । सिद्धेन्द्रं वरशैलमण्टपगतं चानन्दपूर्णं सदा सद्भक्त्यासततं नमामि परमं वात्सल्यपूर्णं शिवम् ॥ २२॥ भक्तस्थलं चान्यविभागपूर्णं ह्याचारलिङ्गेन सुश्रद्धाया च । श्री बोळदेवं प्रति बोधयन्तं श्री सिद्धलिङ्गं सहितं भजेऽहम् ॥ २३॥ निष्ठाभक्तिसमन्वितं वरगुरोर्लिङ्गाश्रयं सन्ततम् सन्माहेश्वरनामकं स्थलमिदं श्री बोळदेवं प्रति । बोधं तं शिवलिङ्गयुक्तमवधान भक्ति संशोभितं प्रासादिस्थलमात्मभेदसहितं श्री सिद्धलिङ्गं भजे ॥ २४॥ श्री बोळदेवं ह्यनुभावभक्तया संशोभितं जङ्गमलिङ्गकेन । सम्भोधयन्तं वरप्राणलिङ्गिस्थलं भजेऽहं गुरुसिद्धलिङ्गम् ॥ २५॥ श्री सिद्धलिङ्गयति पञ्चप्रसादलिङ्गा- नन्दाख्य भक्तिसहितं शरणस्थलं हि । ऐक्यं च सामरसभक्ति, महात्मलिङ्गं सम्बोधयन्तमनिशं बसवार्यमीडे ॥ २६॥ श्री सिद्धलिङ्गं यतिवृन्दवन्द्यं भक्तानुरागाब्धि सुधाकरं तम् । लीलामसङ्ख्यां विरचय्य बाढं शान्तं महान्तं सततं नमामि ॥ २७॥ इति श्रीबसवराजशास्त्रिविरचितं श्रीमदविरळ-परञ्ज्योति- चरकुलचक्रवर्ति श्री जगद्गुरु श्रीसिद्धलिङ्ग महाशिवयोगिनां नक्षत्रमालिकास्तोत्रं सम्पूर्णम् । Proofread by Vani V.