श्रीविद्यातारकोपनिषत्
शं नो मित्रः शं वरुणः - इति शान्तिः ॥
प्रथमः पादः ।
अथैनमगस्त्यः पप्रच्छ हयग्रीवं किं तारकं किं तरति ।
स होवाच हयग्रीवः । तारदीर्घानुलम्बिपूर्वकं प्रथमं खण्डं
ततो द्वितीयं खण्डं ततस्तृतीयं खण्डं ततश्चतुर्थं
खण्डं ब्रह्मात्मसच्चिदानन्दात्मकमन्त्रमित्युपासितव्यम् । अकारः
प्रथमकूटाक्षरो भवति । उकारो द्वितीयकूटाक्षरो भवति ।
मकारस्तृतीयकूटाक्षरो भवति । अर्धमातृका चतुर्थकूटाक्षरो
भवति । बिन्दुः पञ्चमकूटाक्षरो भवति । नादः षष्ठकूटाक्षरो
भवति । तारकत्वात्तारको भवति । तदेव मन्त्रतारकं भवति ।
तदेव मन्त्रतारकब्रह्म त्वं विद्धि । तदेवोपासितव्यम् ।
गर्भजन्ममरणसंसारमहद्भयात्तं तारयति । तारकमित्येतत्तारकं
ब्राह्मणो नित्यं महीयते । स पाप्मानं तरति । स मृत्युं तरति ।
स ब्रह्महत्यां तरति । स भ्रूणहत्यां तरति । स वीरहत्यां तरति ।
स सर्वं तरति । स संसारं तरति । सोऽविमुक्तमाश्रितो भवति ॥
अकाराक्षरसम्भूता वाग्भवा विश्वभाविता ।
उकाराक्षरसम्भूता तेजसः कामराजका ॥
प्राज्ञो मकारसम्भूता तार्तीया च तृतीयका ।
अर्धमात्रा षोडशी च ब्रह्मानन्दैकविग्रहा ॥
तस्याः सान्निध्यवशतो जगदारन्ददायिनी ।
उत्पत्तिस्थितिसंहारकारिणी सर्वदेहिनाम् ॥
त्रिकूटा भवति ज्ञेया मूलप्रकृतिसङ्गता ।
प्रकृतिः प्रणवत्वाच्च सा त्रिकूटत्रयात्मिका ॥
एवं यच्चान्यत् त्रिकालातीतम् । चतुष्कूटात्मिकैव सर्वकूटात्मिका
ब्रह्ममयी । तुर्यात्मब्रह्मा सोऽयमात्मा चतुष्पाज्जगतः स्थानं
न बहिःप्रज्ञं नोभयतःप्रज्ञं सप्ताङ्ग एकोनविंशतिमुखः ।
स्थूलभुग्वैश्वानरात्मिकां कामपीठालयां मित्रेशनाथात्मिकां
जाग्रद्दशाधिष्ठायिनीमिच्छाशक्त्यात्मिकां कामेश्वरीं प्रथमकूटां
मन्यन्ते ॥
इति प्रथमः पादः ।
द्वितीयः पादः ।
स्वप्नस्थानेऽनन्तः संज्ञासप्ताङ्ग एकोनविंशतिमुखः
प्रविभक्तोऽभूत् । तैजसात्मिकां जालन्धरपीठालयां
षष्ठीशनाथात्मिकां वज्रेश्वरीं विष्ण्वात्मिकां क्रियारूपां
स्वप्नावस्थानस्थितिरूपामिच्छाशक्तिस्वरूपिणीं द्वितीयकूटां मन्यन्ते ॥
इति द्वितीयः पादः ।
तृतीयः पादः ।
यत्र सुप्तो न कञ्चन कामं कामयते तत्सुषुप्तम् । पश्यन्ति यत्
सुषुप्तिस्थान एकीभूतप्रज्ञानघन एवानन्देऽभूत् । इच्छाशक्तिरूपां
स्वप्नावस्थानसुषुप्तिदशाधिष्ठायिनीं सानन्दकलां तृतीयकूटां
मन्यन्ते ॥
इति तृतीयः पादः ।
चतुर्थः पादः ।
एषा सर्वेश्वर्येषा सर्वोत्तमैषान्तर्याम्येषा योनिः सर्वेषां
प्रभवाप्ययौ हि भूतानाम् । नोभयतःप्रज्ञा प्रज्ञानघनां न प्रज्ञां
नाप्रज्ञामदृष्टामव्यवहार्यामग्राह्यामलक्षणामचिन्त्यामव्यपदेश्यामेकात्म-
प्रत्ययसारां प्रपञ्चोपशमनीं शान्तां शिवामद्वैतां षोडशाक्षरीं
स्फुरत्तादृशाधिष्ठायिनीं चतुर्थखण्डात्मिकां
मन्यन्ते । सात्मा विज्ञेया । सदोज्ज्वलाविद्या । तत्कार्यहीना
स्वात्मबन्धहरा सर्वदाद्वैतानन्दरूपा सर्बाधिष्ठानसन्मात्रा
निरस्ताविद्यातमोमोहाहमेवेति सम्भाव्याहमों तत्सद्यत् परम्ब्रह्म
चतुष्कूटा परञ्ज्योतिस्साहमोमित्यात्मानमादाय मनसा चतुष्कूटामेककार्यां
तदा चतुष्कूटाहमिति तत्पराः प्रवदन्ति । येन ते संसारिण आत्मना
विरागा एव । न संसारिणः । य एवं वेद स मुक्तो भवति स मुक्तो
भवति इत्यगस्त्यः । इत्युपनिषत् ॥
इति चतुर्थः पादः ।
(शाक्त-उपनिषदः)
इति श्रीविद्यातारकोपनिषत् समाप्ता ।
Proofread by Kasturi navya sahiti