बहुपूगगणसङ्घस्य तिथुक् ५।२।५२

डटित्येव। बहु पूग गन सङ्घ इत्येतेषां डटि परतः तिथुगागमो भवति। पूगसङ्घशब्दयोरसङ्ख्यात्वादिदम् एव ज्ञापकं डटो भावस्य। बहूनां पूरणः बहुतिथः। पूगतिथः। गणतिथः। सङ्घतिथः।

वतोरिथुक् ५।२।५३

डटित्येव। वतोर् डटि परतः इथुगागमो भवति। वत्वन्तस्य संख्यात्वात् पूर्वेण डड् विहितः, तस्मिन्नयम् आगमः विधीयते। यावतां पूरणः यावतिथः। तावतिथः। एतावतिथः।

बहुपूगगणसङ्खसय तिथुक्?। , ५।२।५२

"पूगसङ्घयोरसंख्यात्वात्()" इति। अत्र कथं प्रत्यय इति, पूगसङ्घशब्दौ हि न लौकिकी संख्या, नापि शास्त्रीया, तत्कथं ताभ्यां डट्प्रत्ययः, यत्र परतस्तयोस्तिथुग्विधीयते, डटि च विधानम्()? अथात्रोत्तरमाह--"इदमेव" इत्यादि। यदेतड्डटि परतस्तयोस्तिथुको विधानमेतदेव ज्ञापयति--भवति ताभ्यां डट्प्रत्यय इति। न ह्रसतस्तिथुगागमं प्रति निमित्तभाव उपपद्यते॥

वतोरथुक्?। , ५।२।५२

"यावतिथः" इति। "यत्तदेतेभ्यः परिमाणे वतुप्()" ५।२।३९, "आ सर्वनाम्नः" ६।३।९०॥

बहुपूगगणसङ्घस्य तिथुक् १८२८, ५।२।५२

बहुपूगगण। बहु, पूग, गण, सङ्घ एषां डटि तिथुगागमः स्यादित्यर्थः। ककार इत्। उकार उच्चारणार्थः। कित्त्वादन्त्यादचः परः। इत्यादीति। पूगतिथः गणतिथः, सङ्घतिथः।

वतोरिथुक् १८२९, ५।२।५२

वतोरिथुक्। डटीत्येवेति। वतुबन्तस्य इथुगागमः स्याड्डटीत्यर्थः। यावतिथ इति। यावतां पूरण इति विग्रहः। "बहुगणे"ति सङ्ख्यात्वात् "तस्य पूरणे" इति डेटि प्रकृतेरिथुक्।