Guru Stotram

गुरुस्तोत्रम् ७

सनत्कुमार उवाच । अथासामावृतिस्थानां शक्तीनां समयेन च । नाम्नां सहस्रं वक्ष्यामि गुरुध्यानपुरःसरम् ॥ ८९-१॥ नाथा नव प्रकाशाद्याः सुभगान्ताः प्रकीर्तिताः । भूम्यादीनि शिवान्तानि विद्धि तत्त्वानि नारद ॥ ८९-२॥ गुरुजन्मादिपर्वाणि दर्शान्तानि च सप्त वै । एतानि प्राङ्मनोवृत्त्या चिन्तयेत्साधकोत्तमः ॥ ८९-३॥ गुरुस्तोत्रं जपेच्चापि तद्गतेनान्तरात्मना । नमस्ते नाथ भगवञ्शिवाय गुरुरूपिणे ॥ ८९-४॥ विद्यावतारसंसिद्ध्यै स्वीकृतानेकविग्रह । नवाय नवरूपाय परमार्थैकरूपिणे ॥ ८९-५॥ सर्वाज्ञानतमोभेदभानवे चिद्धनाय ते । स्वतन्त्राय दयाक्लृप्तविग्रहाय शिवात्मने ॥ ८९-६॥ परतन्त्राय भक्तानां भव्यानां भव्यरूपिणे । विवेकिनां विवेकाय विमर्शाय विमर्शिनाम् ॥ ८९-७॥ प्रकाशानां प्रकाशाय ज्ञानिनां ज्ञानरूपिणे । पुरस्तात्पार्श्वयोः पृष्ठे नमः कुर्यामुपर्यधः ॥ ८९-८॥ सदा मच्चित्तसदने विधेहि भवदासनम् । इति स्तुत्वा गुरुं भक्त्या परां देवीं विचिन्तयेत् ॥ ८९-९॥ इति नारदपुराणे पूर्वभागे एकोननवतिमाध्यायान्तर्गतं गुरुस्तोत्रं समाप्तम् । (एवं च तन्त्रराजतः प्रथमपटले ९६-१००) बृहन्नारदीयपुराण । पूर्वभाग । अध्याय ८९/४-८॥ bRRihannAradIyapurANa . pUrvabhAga . adhyAya 89/4-8.. Proofread by PSA Easwaran