श्रीराघवेन्द्रगुरुस्तोत्रम्
श्रीपूर्णबोधगुरुतीर्थपयोब्बिपारा
कामारिमाक्षविषमाक्षशिरःस्पृशन्ती ।
पूर्वोत्तरामिततरङ्गचरत्सुहंसा
देवालिसेवितपदाम्फ्रिपयोजलग्ना ॥ १॥
जीवेशभेदगुणपूर्तिजगत्सुसत्वा
नीचोच्छभावमुखनक्रगणैः समेता ।
दुर्वाद्यजापतिगिलैर्गुरुराघवेन्द्र
वाग्देवतासरिदमुं विमलीकरोतु ॥ २॥
श्रीराघवेन्द्रः सकलप्रदाता
स्वपादकञ्जद्वयभक्तिमद्भ्यः ।
अघाद्रिसम्भेदनदृष्टिवज्रः
क्षमासुरेन्द्रोवतु मां सदायम् ॥ ३॥
श्रीराघवेन्द्रोहरिपादकञ्ज-
निषेवणाल्लब्ध समस्तसम्पत् ।
देवस्वभावो दिविजद्रुमोयं
इष्टप्रदो मे सततं स भूयात् ॥ ४॥
भव्यस्वरूपो भवदुःखतूलसङ्घाग्निचर्यः सुखधैर्यशाली ।
समस्तदुष्टग्रहनिग्रहेशो दुरत्ययोपप्लवसिन्धुसेतुः ॥ ५॥
निरस्तदोषो निरवद्यवेषः प्रत्यर्थिमूकत्वनिदानभाषः ।
विद्वत्परिज्ञेयमहाविशेषो वाग्ग्वैखरीनिर्जितभव्यशेषः ॥ ६॥
सन्तानसम्पत्परिशुद्ध भक्तिविज्ञानवाग्देहसुपाटवादीन्ग् ।
दत्वा शरीरोत्थसमस्तदोषान् हत्वा स नोव्यात्ग् गुरुराघवेन्द्रः ॥ ७॥
यत्पादोदकसञ्चयः सुरनदीमुख्यापगासादिता-
सङ्ख्यानुत्तमपुण्यसङ्घविलसत्प्रख्यातपुण्यावहः ।
दुस्तापत्रयनाशनो भुवि महावन्ध्यासुपुत्रप्रदो
व्यङ्गस्वङ्गसमृद्धिदो ग्रहमहापापापहस्तं श्रये ॥ ८॥
यत्पादकञ्जरजसा परिभूषिताङ्गा
यत्पादपद्ममधुपायितमानसा ये ।
यत्पादपद्मपरिकीर्तनजीर्णवाचः
तद्दर्शनं दुरितकाननदावभूतम् ॥ ९॥
सर्वतन्त्रस्वतन्त्रोसौ श्रीमध्वमतवर्धनः ।
विजयीन्द्रकराब्जोत्थ सुधीन्द्र वरपुत्रकः ॥ १०॥
श्रीराघवेन्द्रो यतिराट् गुरुर्मे स्याद्ग्भयापहः ।
ज्ञानभक्तिसुपुत्रा युर्यशः श्रीपुण्यवर्धनः ॥ ११॥
प्रतिवादिजयस्वान्तभेदचिह्नादरो गुरुः ।
सर्वविद्याप्रवीणोन्यो राघवेन्द्रान् न विद्यते ॥ १२॥
अपरोक्षीकृतश्रीशः समुपेक्षित भावजः ।
अपेक्षितप्रदातान्यो राघवेन्द्रान् न विद्यते ॥ १३॥
दयादाक्षिण्यवैराग्यवाक्पाटवमुखाङ्कितः ।
शापानुग्रहशक्तोन्यो राघवेन्द्रान् न विद्यते ॥ १४॥
अज्ञानविस्मृतिर्भ्रान्तिसंशयापस्मृतिक्षयाः ।
तन्द्राकम्पवचः कौण्ठ्यमुखा ये चेन्द्रियोद्भवाः ।
दोषास्ते नाशमायान्ति राघवेन्द्र प्रसादतः ॥ १५॥
``श्रीराघवेन्द्राय नमः'' इत्यष्टाक्षरमन्त्रतः ।
जपिताद्भावितान्ग् नित्यं इष्टार्था स्युर्न संशयः ॥ १६॥
हन्तु नः कायजान् दोषान्ग् आत्मात्मीयसमुद्भवान् ।
सर्वानपि पुमर्थांश्च ददातु गुरुरात्मवित् ॥ १७॥
इति कालत्रये नित्यं प्रार्थनां यः करोति सः ।
इहामुत्राप्तसर्वेष्टो मोदते नात्र संशयः ॥ १८॥
अगम्यमहिमा लोके राघवेन्द्रो महायशाः ।
श्रीमध्वमतदुग्धाब्धिचन्द्रोवतु सदानघः ॥ १९॥
सर्वयात्राफलावाप्त्यै यथाशक्ति प्रदक्षिणम् ।
करोमि तव सिद्धस्य वृन्दावनगतं जलम् ।
शिरसा धारयाम्यद्य सर्वतीर्थफलाप्तये ॥ २०॥
सर्वाभीष्टार्थसिद्ध्यर्थं नमस्कारं करोम्यहम् ।
तव सङ्कीर्तनं वेदशास्त्रार्थज्ञानसिद्दये ॥ २१॥
संसारेक्षयसागरे प्रकृतितोगाधे सदा दुस्तरे
सर्वावद्यजलग्रहैरनुपमैः कामादिभङ्गाकुले ।
नानाविभ्रमदुर्भ्रमेमितभयस्तोमाधिघेनोत्कटे
दुःखोत्क्रष्टविषे समुद्धर गुरो मां मग्नरूपं सदा ॥ २२॥
राघवेन्द्र गुरुस्तोत्रं यः पठेत् भक्तिपूर्वकम्ग् ।
तस्य कुष्ठादिरोगाणां निवृत्तिःः त्वरया भवेत् ॥ २३॥
अन्धोऽपि दिव्यदृष्टिः स्याद् एडमूकोऽपि वाक्पतिः ।
पूर्णायुः पूर्णसम्पत्तिः स्तोत्रस्यास्य जपाद्भवेत् ॥ २४॥
यः पिबेज्जलमेतेन स्तोत्रेणैवाभिमन्त्रितम् ।
तस्य कुक्षगता दोषाः सर्वे नश्यन्ति तत् क्षणात्ग् ॥ २५॥
यद्वृन्दावनमासाद्य पङ्गुः खञ्जोऽपि वा जनः ।
स्तोत्रेणानेन यः कुर्यात् प्रदक्षिणनमस्क्रती ।
स जङ्घालो भवेदेव गुरुराजप्रसादतः ॥ २६॥
सोमसूर्योपरागे च पुष्यार्कादिसमागमे ।
योनुत्तममिदं स्तोत्रं अष्टोत्तरशतं जपेत् ।
भूतप्रेतपिशाचादि पीडा तस्य न जायते ॥ २७॥
एतत् स्तोत्रं समुच्चार्य गुरोर्वृन्दावनान्तिके ।
दीपसंयोजनात् ज्ञानं पुत्र लाभो भवेद्धृवम्ग् ॥ २८॥
परवादि जयो दिव्य ज्ञानभक्त्यादि वर्धनम् ।
सर्वाभीष्टप्रवृद्दिः स्यान्नात्र कार्या विचारणा ॥ २९॥
राजचोरमहाव्याघ्रसर्पनक्रादिपीडनम् ।
न जायतेस्य स्तोत्रस्य प्रभावान् नात्र संशयः ॥ ३०॥
यो भक्त्या गुरुराघवेन्द्रचरणद्वन्द्वं स्मरन् यः पठेत्ग्
स्तोत्रं दिव्यमिदं सदा न हि भवेत् तस्या सुखं किञ्चन ।
किं त्विष्टार्थसमृद्धिरेव कमलानाथप्रसादो दयात्
कीर्तिर्दिग्विदिता विभूतिरतुला ``साक्षीहयास्तोत्र हि'' ॥ ३१॥
इति श्रीराघवेन्द्रार्यगुरुराजप्रसादतः ।
कृतं स्तोत्रमिदं पुण्यं श्रीमद्भिर्ह्यप्पणाभिध्यः ॥ ३२॥
पूज्याय राघवेन्द्राय सत्यधर्मरताय च ।
भजतां कल्पवृक्षाय नमतां कामधेनवे ॥ ३३॥
दुर्वादिध्वान्तरवये वैष्णवेन्दीवरेन्दवे ।
श्रीराघवेन्द्रगुरवे नमोत्यन्त दयालवे ॥ ३४॥
इति श्रीअप्पणाचार्यविरचितं श्रीराघवेन्द्रगुरुस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।
Encoded and proofread by Krishnananda Achar