Shri Ramakrishna Stotram

 श्रीरामकृष्णस्तोत्रम् 
स्वयं निर्मलं निर्मलीकर्तुमन्यान्
      अलं सिद्धमप्युच्चसिद्धिप्रयासम् ।
प्रपन्नार्ति-नाश-प्रसन्नान्तरं तं
      भजे रामकृष्णं परब्रह्मरूपम् ॥ १॥

सदान्तर्लसत्सर्वसद्भाव भावं
      जगच्छान्तये विश्वधर्मप्रकाशम् ।
मुदान्तः-प्रविष्टाखिल-स्वप्नवृन्दं
      भजे रामकृष्णं परब्रह्मरूपम् ॥ २॥

अविद्यान्धकारापहार-प्रहारं
      स्वभक्तानुकम्पा प्रसक्तान्तरङ्गम् ।
अवस्थागुणादिव्यतीत स्वरूपं
      प्रभुं रामकृष्णं शिवं सन्नतोऽस्मि ॥ ३॥

स्मृतिः केवलं तेऽङ्हसां नाशहेतुः
      स्तुतिर्मानसं मान-सम्मोद-पूर्णम् ।
करोति ध्रुवं दर्शनस्पर्शनादेः
      फलं भाषितुं कोऽस्त्यलं देवदेव ॥ ४॥

विवस्वत् प्रकाशाः पयोधेस्तरङ्गा
      यथाकाशगास्तारकाः सन्त्यमेयाः ।
असङ्ख्यास्तथा यद्गुणानां गणास्तं
      भजे रामकृष्णं परब्रह्मरूपम् ॥ ५॥

विकारहेतावपि निर्विकारं
      साकारमप्याकृतिशून्यभावम् ।
ज्ञानोपदेशैः सुकृतोपकारं
      श्री रामकृष्णं शिरसा नतोऽस्मि ॥ ६॥

यथाम्बुधिं यान्ति विभिन्न गङ्गा-
      स्रोतांसि धर्मा अपि देवदेवम् ।
येनोपदिष्टं निजसाधनाभि-
      स्तं रामकृष्णं शिरसा नतोऽस्मि ॥ ७॥

त्वमेव साक्षाज्जगदात्मरूप-
      स्त्वमेव कार्यं परकारणं वा ।
अनुग्रहैकार्थपरं परात्मन्
      करोम्यभीक्ष्णं शरणं कमन्यम् ॥ ८॥

इति साहित्याचार्य श्रीभण्डारकरोपाह्वेन त्र्यम्बकशर्मणा विरचितं 
            ``श्रीरामकृष्णस्तोत्रम्'' सम्पूर्णम् ।

Proofread by Aruna Narayanan