Shri Samartha Ramadasa Stotram

 श्रीसमर्थ रामदास स्तोत्रम् 
आदर्शान्तरबिम्बितं खलु यथा दृश्यं मूधैव स्फुटम्
      तद्वद्विश्वमिदं विभाति सकलं यस्मिन् परे बस्तुनि ।
चित्सामान्यसदेकतो न च कदा यस्मिन् विकारःक्वचित्
      तं वन्दे गुरुरामदासममलं सच्चित्स्वरूपं शिवम् ॥ १॥

बीजस्यान्तरवर्तिवृक्षसदृशं विश्वं यदेतन्महत्
      यस्यां सूक्ष्मतयाधितिष्ठति पुरा माया मृषा सा परम् ।
यञ्चाच्छादयतीव चित्रमिति तद्यत्सत्तया व्याकरोत्
      तं वन्दे गुरुरामदासममलं सच्चित्स्वरूपं शिवम् ॥ २॥

सृष्ट्वाऽध्यासत एव विश्वमखिलं जीवेशबन्धादिकम्
      सा यस्मिन् किल भाति सूर्यकिरणे माया मृगांम्भो यथा ।
यत्स्मृत्यैव पुनः स्वचेष्टितमिदं त्यक्त्वैत्यभावं स्वयम्
      तं वन्दे गुरुरामदासममलं सच्चित्स्वरूपं शिवम् ॥ ३॥

रज्वां सर्पविभासवद् वत मृषा मायेति यस्मिन् परे
      ब्रह्माहं निजवेदनेन ननु सा विद्येति सम्भाव्यते ।
जीवोषन्त्विति भावनेन हि तथाऽविद्येति च ख्यायते
      तं वन्दे गुरुरामदासममलं सच्चित्स्वरूपं शिवम् ॥ ४॥

अन्यत्किञ्चन विद्यते नहि यतो यत्स्वात्मरूपं ध्रुवम्
      मायाकल्पितदेशकालकलना यस्मिन्न चित्रीकृता ।
अद्वैतामृतसौख्यसिन्धुमगमद् धीर्यस्य बोधात्परम्
      तं वन्दे गुरुरामदासममलं सच्चित्स्वरूपं शिवम् ॥ ५॥

पञ्चरत्नात्मकमिदं स्तोत्रं पावनमुक्ततम् ।
पठेद् गुरुमुखाच्छ्रुत्वा मुक्तिःस्वाद् गुर्वनुग्रहात् ॥ ६॥

॥ इति श्रीमत् परमहंसपरिव्राजकाचार्य सद्गुरु भगवता श्रीधरस्वामिना
विरचितं श्रीसमर्थरामदासस्तोत्रं संपूर्णम् ॥