Shri Santadasa Stotram

 श्री सन्तदासस्तोत्रम् 
येन भक्तजनचित्तचारिणा
      जन्मना वसुमती पवित्रता ।
पूतपादरजसा तमोहरं
      सन्तदासमनिशं भजामि तम् ॥ १॥

अन्तरेण विषये विरागिणा
      कर्मजातमतिवाहयलीलया ।
येन सत्यसनमास्थितं गुरुं
      सन्तदासमनिशं भजामि तम् ॥ २॥

यो विहाय जगदुत्तरं यशो
      दुस्त्यजां विपुलवित्तसम्पदम् ।
प्रापदीशपदपङ्कजाश्रयं
      सन्तदासमनिशं भजामि तम् ॥ ३॥

दोक्षया परमशुद्धया मनः
      शोधयन् निखिलशिष्यसन्ततेः ।
रागमूढमलूनार्दाविद्यया
      सन्तदासमनिशं भजामि तम् ॥ ४॥

यस्य भूतिसितया रुचान्वितं
      लम्बमानजटयाञ्चितं वपुः ।
कान्तिमन्नयनमात्मदर्शनात्
      सन्तदासमनिशं भजामि तम् ॥ ५॥

चेतसा परकृपालुना कला
      व्युत्पथप्रहितचेतसां नृणाम् ।
ईशपादतरितं भवाम्बुधौ
      सन्तदासमनिशं भजाम्यहम् ॥ ६॥

दुःखमग्नजगदुद्धिधीषया
      सदगुरुं कलितकायमीश्वरम् ।
तत्त्वमस्यमृतभारतीरितं
      सन्तदासमिह सन्ततं भजे ॥ ७॥

यत्कृपानिपुणमन्वभावय -
      न्नामरूपमखिलं न वास्तवम् ।
वस्तु तत् परमचिन्मयं विभु
      सन्तदासमनिशं भजाम्यहम् ॥ ८॥

परमशमं परं करुणाकरं
      निखिलतापहरं गुणसागरम् ।
तमसि तत्पददर्शनभास्करं
      ब्रजविदेहिमहान्तमहं भजे ॥ ९॥

इति श्रीहेमन्तकुमार भट्टाचार्य काव्य-व्याकरण-तर्कतीर्थविरचितं
      श्रीसन्तदासस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।

Proofread by Mohan Chettoor