Budhadibhih Kritam Shivaparvati Stotram

बुधादिभिः कृतं शिवपार्वतीस्तोत्रम्

बुधस्तुष्टाव प्रथममिला च तदनन्तरम् । ततः पुरूरवाः पुत्रो गौरीं देवीं च शङ्करम् ॥ १०३॥ बुध उवाच । यौ कुङ्कुमेन स्वशरीरजेन स्वभावहेमप्रतिमौ सरूपौ । यावर्चितौ स्कन्दगणेश्वराभ्यां तौ मे शरण्यौ शरणं भवेताम् ॥ १०४॥ इलोवाच । संसारतापत्रयदावदग्धाः शरीरिणो यौ परिचिन्तयन्तः । सद्यः परां निर्वृतिमाप्नुवन्ति तौ शङ्करौ मे शरणं भवेताम् ॥ १०५॥ आर्ता ह्यहं पीडितमानसा ते क्लेशादिगोप्ता न परोऽस्ति कश्चित् । देव त्वदीयौ चरणौ सुपुण्यौ तौ मे शरण्यौ शरणं भवेताम् ॥ १०६॥ पुरूरवा उवाच । ययोः सकाशादिदमभ्युदैति प्रयाति चान्ते लयमेव सर्वम् । जगच्छरण्यौ जगदात्मकौ तु गौरीहरौ मे शरणं भवेताम् ॥ १०७॥ यौ देववृन्देषु महोत्सवे तु पादौ गृहाणेश गिरीशपुत्र्याः । प्रोक्तं धृतौ प्रीतिवशाच्छिवेन तौ मे शरण्यौ शरणं भवेताम् ॥ १०८॥ इति ब्रह्मपुराणे अष्टाधिकशततमाध्यायान्तर्गतं बुधादिभिः कृतं शिवस्तोत्रं समाप्तम् । ब्रह्मपुराण । अध्याय १०८/१०४-१०८॥ brahmapurANa . adhyAya 108/104-108.. Proofread by PSA Easwaran