Mahendrakritam Surabhi Stotram

 महेन्द्रकृतं सुरभीस्तोत्रम् 

नारायण उवाच ।
ॐ सुरभ्यै नम इति मन्त्रोऽयं तु षडक्षरः ।
सिद्धो लक्षजपेनैव भक्तानां कल्पपादपः ॥ १६॥

स्थितं ध्यानं यजुर्वेदे पूजनं सर्वसम्मतम् ।
ऋद्धिदां वृद्धिदां चैव मुक्तिदो सर्वकामदाम् ॥ १७॥

लक्ष्मीस्वरूपां परमां राधासहचरीं पराम् ।
गवामधिष्ठातृदेवीं गवामाद्यां गवां प्रसूम् ॥ १८॥

पवित्ररूपां पूज्यां च भक्तानां सर्वकामदाम् ।
यया पूतं सर्वविश्वं तां देवीं सुरभीं भजे ॥ १९॥

घटे वा धेनुशिरसि बद्धस्तम्भे गवां च वा ।
शालग्रामे जलेऽग्नौ वा सुरभी पूजयेद्द्विजः ॥ २०॥

दीपान्विता परदिने पूर्वाह्णे भक्तिसंयुतः ।
यः पूजयेच्च सुरभीं स च पूज्यो भवेद्भुवि ॥ २१॥

महेन्द्र उवाच ।
नमो देव्यै महादेव्यै सुरभ्यै च नमो नमः ।
गवां बीजस्वरूपायै नमस्ते जगदम्बिके ॥ २४॥

नमो राधाप्रियायै च पद्मांशायै नमो नमः ।
नमः कृष्णप्रियायै च गवां मात्रे नमो नमः ।
कल्पवृक्षस्वरूपायै प्रदात्र्यै सर्वसम्पदाम् ॥ २५॥

श्रीदायै धनदायै च बुद्धिदायै नमो नमः ।
शुभदायै प्रसन्नायै गोप्रदायै नमो नमः ॥ २६॥

यशोदायै सौख्यदायै धर्मज्ञायै नमो नमः ।
स्तोत्रश्रवणमात्रेण तुष्टा हृष्टा जगत्प्रसूः ॥ २७॥

इति श्रीब्रह्मवैवर्त्ते महापुराणे द्वितीये प्रकृतिखण्डे
सप्तचत्वारिंशाध्यायान्तर्गतं महेन्द्रकृतं सुरभीस्तोत्रं
समाप्तम् ।

ब्रह्मवैवर्तपुराण । प्रकृतिखण्ड । अध्याय ४७/१७-१९, २४-२७॥


brahmavaivartapurANa . prakRRitikhaNDa . adhyAya 47/17-19, 24-27..

Proofread by PSA Easwaran