Narayanaproktam Savitri Stotram

नारायणप्रोक्तं सावित्रीस्तोत्रम्

नारायण उवाच । श‍ृणु ध्यानं च सावित्र्याश्चोक्तं माध्यन्दिने च यत् । स्तोत्रं पूजाविधानं च मन्त्रं च सर्वकामदम् ॥ ४६॥ तप्तकाञ्चनवर्णाभां ज्वलन्तीं ब्रह्मतेजसा । ग्रीष्ममध्याह्नमार्त्तण्डसहस्रसमसुप्रभाम् ॥ ४७॥ ईषद्धास्यप्रसन्नास्यां रत्नभूषणभूषिताम् । वह्निशुद्धांशुकाधानां भक्तानुग्रहकातराम् ॥ ४८॥ सुखदां मुक्तिदां शान्तां कान्तां च जगतां विधेः । सर्वसम्पत्स्वरूपां च प्रदात्रीं सर्वसम्पदाम् ॥ ४९॥ वेदाधिष्ठातृदेवीं च वेदशास्त्रस्वरूपिणीम् । वेदे बीजस्वरूपां च भजे त्वां वेदमातरम् ॥ ५०॥ ध्यात्वा ध्यानेन चानेन दत्त्वा पुष्पं स्वमूर्द्धनि । पुनर्ध्यात्वा घटे भक्त्या देवीमावाहयेद्व्रती ॥ ५१॥ इति ब्रह्मवैवर्तपुराणे प्रकृतिखण्डे त्रयोविंशाध्यायान्तर्गतं नारायणप्रोक्तं सावित्रीस्तोत्रं समाप्तम् । ब्रह्मवैवर्तपुराण । प्रकृतिखण्ड । अध्याय २३/४७-५०; ७९-८४॥ brahmavaivartapurANa . prakRRitikhaNDa . adhyAya 23/47-50; 79-84.. Proofread by PSA Easwaran