Saptamatrikritam Devi Stotram

 सप्तमातृकृतं देवीस्तोत्रम् 

(सप्तमातर ऊचुः ।)
देवीं तां तुष्टुवुर्दुर्गामेवं सप्तापि मातरः ॥ ५२॥

योगनिद्रेति रूपेण विष्णोर्नयनपद्मयोः ।
त्वया निलीयते देवि मधुकार्येव लीलया ॥ ५३॥

अमूमुहस्तं न तथा मातश्च मधुकैटभौ ।
कथं जघान तौ विष्णुस्तयोरेवाभ्यनुज्ञया ॥ ५४॥

त्वं कौशिकी न चेज्जाता मृत्युः शुम्भनिशम्भयोः ।
कथं तु लोकपालानामैश्वर्यं देवि एष्यति ॥ ५५॥

विन्ध्यवासिनि विन्ध्येन किमवन्ध्यं कृतं तपः ।
यत्र मैत्री किरातीभिरपि लभ्या त्वया समम् ॥ ५६॥

कापिशायनमापीतं धनदोपायनीकृतम् ।
त्वयाम्ब नीतं दैत्यानां रसैर्नियतमानवैः ॥ ५७॥

ब्रह्मणः सृष्टिशक्तिस्त्वं स्थितिशक्तिर्मधुद्विषः ।
अम्ब संहारशक्तिश्च रुद्रस्यापि प्रगल्भसे ॥ ५८॥

यशोदानन्दजाता त्वमेकानंशेति नामतः ।
कंसाद्यसुरसंहारे हरेः साह्यं करिष्यसि ॥ ५९॥

त्वं विद्या त्वं महामाया त्वं लक्ष्मीस्त्वं सरस्वती ।
त्वं देवी पार्वतीशापि दुर्गे किं वा न जायसे ॥ ३.२.१९.६०॥

इति श्रीस्कन्दपुराणे माहेश्वरखण्डेऽरुणाचलमाहात्म्ये
उत्तरार्धे एकोनविंशाध्यायान्तर्गतं सप्तमातृकृतं देवीस्तोत्रं
समाप्तम् ।

स्कन्दपुराण । माहेश्वरखण्ड । अरुणाखण्ड । उत्तरखण्ड । अध्याय १९/५३-६०॥


skandapurANa . mAheshvarakhaNDa . aruNAkhaNDa . uttarakhaNDa . adhyAya 19/53-60..

Proofread by PSA Easwaran