महोदरस्तुतिः सुरर्षिभिः कृता
श्रीगणेशाय नमः ॥
रविरुवाच -
गते मोहासुरे तत्र शान्तरूपे सुरेश्वराः ।
सुरैश्च मुनिभिः सार्धं महोदरमपूजयन् ॥ १॥
पूजयित्वा गणेशानं प्रणता भक्तिसंयुताः ।
तुष्टुवुस्ते विशेषेण हर्षयुक्ताः सुरर्षयः ॥ २॥
सुरर्षय ऊचुः ।
अमेयमायाऽमितविक्रमाय निरञ्जनायाथ गणेश्वराय ।
अमायिने मायिकमोहनाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ३॥
मनोवचोहीनतया स्थिताय मनोवचोयुक्तगजाननाय ।
अयोगसंयोगमयाय ढुण्ढे नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ४॥
विदेहरूपाय च बोधकाय तथा हि सोऽहं पदभोगकाय ।
सदा सुबिन्द्वात्मकदेहगाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ५॥
गुणेशरूपाय सुषुप्तिकाय तथा सुसूक्ष्माय च जागृते ते ।
हरीशब्रह्मादिषु संस्थिताय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ६॥
शुभाशुभाकारधराय भूम्ने शुभाशुभादौ च सुपूजिताय ।
शुभाशुभे कर्मणि सिद्धिदाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ७॥
कर्त्रे सुपात्रे हरणाय काल! प्रकाशरूपाय च भावने ते ।
क्रियास्वरूपाय च शक्तिदाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ८॥
यमाय चन्द्राय च वायवे वै कुबेररूपाय पुरन्दराय ।
शिवाय वह्न्यात्मकनैरृताय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ९॥
अनन्तरूपाय जलेशकाय प्रजापते! रूपधराय पाशिन्! ।
दिगीशपालाय दिशामयाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १०॥
सुरासुराणां च समाय नित्यं सुरासुराकारधराय धात्रे ।
पिशाचगन्धर्वमयाय यक्ष! नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ ११॥
धरास्वरूपाय जलप्रकाश! जलस्वरूपाय च तेजसे ते ।
वाताय चाकाशमयाय धाम्ने नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १२॥
अनादिमध्यान्तविहारकाय सदादिमध्यान्तमयाय चित्रम् ।
तत्त्वप्रकाशाय च तत्त्वमूर्ते नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १३॥
नराय वर्णाश्रमसंस्थिताय द्विजस्वरूपाय नराधिपाय ।
वैश्याय शूद्राय तथाऽन्तिमाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १४॥
गुरोरधीनाय गृहस्थरूप! वनस्थितायाऽथ परिव्रजाय ।
वर्णाश्रमैर्हीनमयाय योगिन्! नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १५॥
वृक्षादिवीरुध्तृणसंस्थिताय धराधराकारमयाय देव! ।
पशुस्वरूपाय च पक्षिणे ते नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १६॥
रसस्वरूपाय रसाधिपाय तथाऽन्नरूपाय च जीवनाय ।
चराचराकारमयाय नाग! नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १७॥
वराङ्कुशाद्यैश्च सुचिह्नितायोन्दुरुध्वजायाऽऽखुसुवाहनाय ।
त्रिनेत्रधाराय च शूर्पकर्ण! नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १८॥
स्वानन्दलोकाधिप! देवदेव! सुसिद्धिबुद्धिप्रभवे परात्मन्! ।
सदैकदन्ताय चतुर्भुजाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ १९॥
महोदरायादिसुपूजिताय सुवस्त्रसम्भूषणभूषिताय ।
प्रमोदमोदादिगणैः स्तुताय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ २०॥
सदामृताभेदमयेक्षुनीरसमुद्रलीलाकरकञ्जपाणे! ।
गणेश! हेरम्ब! च भक्तपोष! नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ २१॥
प्रविश्य विश्वोदरमेव भोगविहारिणे विश्वमयाय पूर्ण! ।
विकारहीनाय सुबोधदाय नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ २२॥
अल्पोदरा देवमुखाश्च सर्वे स्वस्वप्रभोगे कुशलाश्च तेन ।
तेषु त्वमेव सुखभोगकारिन् नमो नमस्तेऽस्तु महोदराय ॥ २३॥
भानुरुवाच ।
एवं संस्तुवतां तेषां सुरर्षीणां महर्षयः ।
समुत्पन्नो भक्तिरसस्तेन ते ननृतुः पुरः ॥ २४॥
साश्रुनेत्रान् स रोमाञ्चान् रुद्धकण्ठान् विशेषतः ।
तानुवाच स्वयं देवो भक्तान् वै भक्तवत्सलः ॥ २५॥
(फलश्रुतिः ।)
गणेश उवाच ।
वरान् वृणुत देवेशा देवा मुनिगणास्तथा ।
भक्त्या स्तोत्रेण तुष्टोऽहं दास्यामि मनसीप्सितान् ॥ २६॥
(यः पठेच्छृणुयाद्यश्च तस्मै शान्तिप्रदायकम् ।
भुक्तिमुक्तिप्रदं चैव भविष्यति न संशयः ॥ ३८॥)
इति सुरर्षिभिः प्रोक्ता महोदरस्तुतिः समाप्ता ।
- ॥ मुद्गलपुराणं तृतीयः खण्डः । अध्यायः ११ । ३.११। ३-२६॥
- .. mudgalapurANaM tR^itIyaH khaNDaH . adhyAyaH 11 . 3.11. 3-26..
Encoded by Ajit Krishnan
Proofread by Ajit Krishnan, PSA Easwaran