Shankarakritam Ramanatha Stotram

शङ्करकृतं रामनाथस्तोत्रम्

शङ्कर उवाच । नमामि रुद्रमीशानं रामनाथमुमापतिम् ॥ १०२॥ पाहि मां कृपया देव ब्रह्महत्यां दहाशु मे । त्रिपुरघ्न महादेव कालकूटविषादन ॥ १०३॥ रक्ष मां त्वं दयासिन्धो स्त्रीहत्यां मे विमोचय । गङ्गाधर विरूपाक्ष रामनाथ त्रिलोचन ॥ १०४॥ मां पालय कृपादृष्ट्या छिन्धि मत्पातकं विभो । कामारे कामसन्दायिन्भक्तानां राघवेश्वर ॥ १०५॥ कटाक्षं पातय मयि शुद्धं मां कुरु धूर्जटे । मार्कण्डेयभयत्राणमृत्युञ्जय शिवाव्यय ॥ १०६॥ नमस्ते गिरिजार्धाय निष्पापं कुरु मां सदा । रुद्राक्षमालाभरण चन्द्रशेखर शङ्कर ॥ १०७॥ वेदोक्तसम्यगाचारयोग्यं मां कुरु ते नमः । सूर्यदन्तभिदे तुभ्यं भारतीनासिकाच्छिदे ॥ १०८॥ रामेश्वराय देवाय नमो मे शुद्धिदो भव । आनन्दं सच्चिदानन्दं रामनाथं वृषध्वजम् ॥ १०९॥ भूयो भूयो नमस्यामि पातकं मे विनश्यतु ॥ इति श्रीस्कन्दपुराणे ब्रह्मखण्डे सेतुखण्डे अष्टचत्वारिंशा- ध्यायान्तर्गतं शङ्करकृतं रामनाथस्तोत्रं समाप्तम् । स्कन्दपुराण । ब्राह्मखण्ड । सेतुखण्ड । अध्याय ४८/१०२-१०९॥ skandapurANa . brAhmakhaNDa . setukhaNDa . adhyAya 48/102-109.. Proofread by PSA Easwaran