Vedavyasakritam Shiva Stotram

वेदव्यासकृतं शिवस्तोत्रम्

वेदव्यास उवाच । देवदेव महाभाग शरणागतवत्सल । वाङ्मनः कर्मदुष्प्राप योगिनामप्यगोचर ॥ १॥ महिमानं न ते वेदा विदामासुरुमापते । त्वमेव जगतः कर्ता धर्ता हर्ता तथैव च ॥ २॥ त्वमाद्यः सर्वदेवानां सच्चिदानन्द ईश्वरः । नामगोत्रे न वा ते स्तः सर्वज्ञोऽसि सदाशिव ॥ ३॥ त्वमेव परमं ब्रह्म मायापाशनिवर्तकः । गुणत्रयैर्न लिप्तस्त्वं पद्मपत्रमिवाम्भसा ॥ ४॥ न ते जन्म न वा शीलं न देशो न कुलं च ते । इत्थं भूतोऽपीश्वरत्वं त्रिलोक्याः काममावहेः ॥ ५॥ न च ब्रह्मा न लक्ष्मीशो न च सेन्द्रा दिवौकसः । न योगीन्द्रा विदुस्तत्त्वं यस्य तं त्वामुपास्महे ॥ ६॥ त्वत्तः सर्वं त्वं हि सर्वं गौरीशस्त्वं पुरान्तकः । त्वं बालस्त्वं युवा वृद्धस्तं त्वां हृदि युनज्म्यहम् ॥ ७॥ नमस्तस्मै महेशाय भक्तध्येयाय शम्भवे । पुराणपुरुषायाद्धा शङ्कराय परात्मने ॥ ८॥ इति शिवपुराणे उमासंहितायां चतुश्चत्वारिंशाध्यायान्तर्गतं वेदव्यासकृतं शिवस्तोत्रं समाप्तम् । शिवपुराण । उमासंहिता । अध्याय ४४/९९-१०६॥ shivapurANa . umAsaMhitA . adhyAya 44/99-106.. Proofread by PSA Easwaran