Sayankalina Shri Bhagavat Stuti

 श्रीभगवत्स्तुतिः सायङ्कालीन 
श्रीहंसञ्च सनत्कुमारप्रभृतीन् वीणाधरं नारदं
      निम्बादित्यगुरूंश्च द्वादशगुरून् श्रीश्रीनिवासादिकान् ।
वन्दे सुन्दरभट्टदेशिकमुखान् वस्विन्दुसङ्ख्यायुतान्
      श्रीव्यासाद्धरिमध्यगाच्च परतः सर्वान् गुरून्सादरम् ॥ १॥

हे निम्बार्क! दयानिधे! गुणनिधे! हे भक्तचिन्तामणे!
      हे आचार्यशिरोमणे! मुनिगणैरामृग्यपादाम्बुज! ।
हे सृष्टिस्थितिपालक! प्रभवन! हे नाथ! मायाधिप!
      हे गोवर्द्धनकन्दरालय! विभो! मां पाहि सर्वेश्वर! ॥ २॥

कस्तूरीतिलकं ललाटपटले वक्षःस्थले कौस्तुभं
      नासाग्रे वरमौक्तिकं करतले वेणुः करे कङ्कणम् ।
सर्वाङ्गे हरिचन्दनं सुललितं कण्ठे च मुक्तावली
      गोपस्त्रीपरिवेष्टितो विजयते गोपालचूडामणिः ॥ ३॥

फुल्लेन्दीवरकान्तिमिन्दुवदनं बर्हावतंसप्रियं
      श्रीवत्साङ्कमुदारकौस्तुभधरं पीताम्बरं सुन्दरम् ।
गोपीनां नयनोत्पलार्चिततनुं गोगोपसङ्घावृतं
      गोविन्दं कलवेणुवादनपरं दिव्याङ्गभूषं भजे ॥ ४॥

हे राधे! वृषभानुभूपतनये! हे पूर्णचन्द्रानने!
      हे कान्ते! कमनीय-कोकिलरवे! वृन्दावनाधीश्वरि! ।
हे मत्प्राणपरायणे! च रसिके! हे सर्वयूथेश्वरि!
      आगत्य त्वरितं प्रतप्तमनिशं मां दीनमानन्दय ॥ ५॥

हे राधे! वृषभानुभूपतनये! सर्वेश्वरी! राधिके,
      हे कृष्णानन-पङ्कज-भ्रमरिके कृष्णप्रिये माधवि ।
हे वृन्दावननागरी गुणगुरो दामोदरप्रेयसि
      हे हे श्रीललितादिक-प्रियसखि प्राणाधिके पाहि माम् ॥ ६॥

सिञ्जन्नूपुरपादपद्मयुगलां हंसीगतिं विभ्रतीं
      चञ्चत्खञ्जनमञ्जुलोचनयुगां पीनोल्लसत्कन्धराम् ।
शुम्भत्काञ्चनकङ्कणद्युतिमिलत्पाणौ चलच्चामरं
      कुर्वाणां हरिराधिकोपरि सदा श्रीरङ्गदेवीं भजे ॥ ७॥

श्रीरङ्गादिसुदेविका च ललिता वैशाखिका चम्पिका
      चित्रा तुङ्गसखीन्दुलेखिक-परा चाष्टौ प्रधानप्रियाः ।
अन्याः सन्ति मनोहराः प्रियतमा नित्यं नवीनायिताः
      वन्दे तच्चरणारविन्दमनिशं दासोऽस्म्यहं श्रद्धया ॥ ८॥

स्वभावतोऽपास्तसमस्तदोष-
      मशेषकल्याणगुणैकराशिम् ।
व्यूहाङ्गिनं ब्रह्म परं वरेण्यं
      ध्यायेम कृष्णं कमलेक्षणं हरिम् ॥ ९॥

अङ्गे तु वामे वृषभानुजां मुदा
      विराजमानामनुरूपसौभगाम् ।
सखीसहस्रैः परिसेवितां सदा
      स्मरेम देवीं सकलेष्टकामदाम् ॥ १०॥

नान्या गतिः कृष्णपदारविन्दात्
      सन्दृश्यते ब्रह्मशिवादिवन्दितात् ।
भक्तेच्छयोपात्तसुचिन्त्यविग्रहा-
      दचिन्त्यशक्तेरविचिन्त्यसाशयात् ॥ ११॥

अहो दयालो स्वदयावशेन वै
      प्रपश्य मां प्रापय पादसेवने ।
यथा पुनर्मे विषयेषु माधव !
      रतिर्न भूयाद्धि तथैव साधय ॥ १२॥

त्वमेव माता च पिता त्वमेव त्वमेव बन्धुश्च सखा त्वमेव ।
त्वमेव विद्या द्रविणं त्वमेव त्वमेव सर्वं मम देव देव ॥ १३॥

इति सायङ्कालीन श्रीभगवत्स्तुतिः समाप्ता ।


Proofread by Mohan Chettoor