Brahmaproktam Vishnumahimavarnanam

ब्रह्मप्रोक्तं विष्णुमहिमावर्णनम्

ब्रह्मोवाच । नागतो हरिरत्रेति त्वया यत्कथितं द्विज । हरिः सर्वत्र सर्वात्मा विग्रहः कुत आत्मनः ॥ १४॥ स्वेच्छामयः परं ब्रह्म भक्तानुग्रहविग्रहः । सर्वं पश्यति सर्वज्ञः सर्वत्रास्ति सनातनः ॥ १५॥ विषिश्च व्याप्तिवचनो नुश्च सर्वत्रवाचकः । सर्वव्यापी च सर्वात्मा तेन विष्णुः प्रकीर्त्तितः ॥ १६॥ अपवित्रः पवित्रो वा सर्वावस्थां गतोऽपि वा । यः स्मरेत्पुण्डरीकाक्षं स बाह्याभ्यन्तरः शुचिः ॥ १७॥ कर्मारम्भे च मध्ये वा शेषे विष्णुं च यः स्मरेत् । परिपूर्णं तस्य कर्म वैदिकं च भवेद्द्विज ॥ १८॥ अहं स्रष्टा च जगतां विधाता संहरो हरः । धर्मश्च कर्मणां साक्षी यस्याज्ञापरिपालकः ॥ १९॥ कालः संहरते लोकान्यमः शास्ता च पापिनाम् । उपैति मृत्युः सर्वांश्च भिया यस्याज्ञया सदा ॥ २०॥ सर्वेशा या च सर्वाद्या प्रकृतिः सर्वसूः पुरा । सा भीता यस्य पुरतो यस्याज्ञापरिपालिका ॥ २१॥ इति ब्रह्मवैवर्तपहराणे ब्रह्मखण्डे सप्तदशाध्यायान्तर्गतं ब्रह्मप्रोक्तं विष्णुमहिमावर्णनं समाप्तम् । ब्रह्मवैवर्तपुराण । ब्रह्मखण्ड । अध्याय १७/१४-२१॥ brahmavaivartapurANa . brahmakhaNDa . adhyAya 17/14-21.. Proofread by PSA Easwaran