Govardhanashrayadashakam

गोवर्धनाश्रयदशकम्

सप्ताहं मुरजित्कराम्बुजपरिभ्राजत्कनिष्ठाङ्गुलि प्रोद्यद्वल्गुवरातकोपरिमिलन्मुग्धद्विरेफोऽपि यः । पाथःक्षेपकशक्रनक्रमुखतः क्रोडे व्रजं द्राग् अपा- त्कस्तं गोकुलबन्धवं गिरिवरं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ १॥ इन्द्रत्वे निभृतं गवां सुरनदीतोयेन दीनात्मना शक्रेणानुगता चकार सुरभिर्येनाभिषेकं हरेः । यत्कच्छेऽजनि तेन नन्दितजनं गोविन्दकुण्डं कृती कस्तं गोनिकरेन्द्रपट्टशिखरं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ २॥ स्वर्धुन्यादिवरेण्यतीर्थगणतो हृद्यान्यजस्रं हरेः सीरिब्रह्महराप्सरःप्रियकतत्श्रीदानकुण्डान्यपि । प्रेमक्षेमरुचिप्रदानि परितो भ्राजन्ति यस्य व्रती कस्तं मन्यमुनीन्द्रवर्णितगुणं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ ३॥ ज्योत्स्नामोक्षणमाल्यहारसुमनोगौरीबलारिध्वजा गान्धर्वादिसरांसि निर्झरगिरिः श‍ृङ्गारसिंहासनम् । गोपालोऽपि हरिस्थलं हरिरपि स्फूर्जन्ति यत्सर्वतः कस्तं गोमृगपक्षिवृक्षललितं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ ४॥ गङ्गाकोट्यधिकं बकारिपदजारिष्टारिकुण्डं वह- न्भक्त्या यः शिरसा नतेन सततं प्रेयान्शिवादप्यभूत् । राधाकुण्डमणिं तथैव मुरजित्प्रौढप्रसादं दधा- त्प्रेयःस्तव्यमनोऽभवत्क इह तं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ ५॥ यस्यां माधवनाविको रसवतीमाधाय राधां तरौ मध्ये चञ्चलकेलिपातवलनात्त्रासैः स्तुवत्यास्ततः । स्वाभिष्ठं पणमादधे वहति सा यस्मिन्मनोजाह्नवी कस्तं तन्नवदम्पतिप्रतिभुवं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ ६॥ रासे श्रीशतवन्द्यसुन्दरसखी वृन्दाञ्चिता सौरभ भ्राजत्कृष्णरसालबाहुविलसत्कण्ठी मधौ माधवी । राधा नृत्यति यत्र चारु वलते रासस्थली सा परा यस्मिन्स सुकृती तमुन्नतमये गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ ७॥ यत्र स्वीयगणस्य विक्रमभृता वाचा मुहुः फुल्लतोः स्मेरक्रूरदृगन्तविभ्रमशरैः शश्वन्मिथो विद्धयोः । तद्यूनोर्नवदानसृष्टिजकलिर्भङ्ग्या हसन्जृम्भते कस्तं तत्पृथुकेलिसूचनशिलं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ ८॥ श्रीदामादिवयस्यसञ्चयवृतः सङ्कर्षणेनोल्लस- न्यस्मिन्गोचयचारुचारणपरो रीरीति गायत्यसौ । रङ्गे गूढगुहासु च प्रथयति स्मारक्रियां राधया कस्तं सौभगभूषिताञ्चिततनुं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ ९॥ कालिन्दीं तपनोद्भवं गिरिगणानत्युन्नमाचेखरा- न्श्रीवृन्दाविपिनं जनेप्सितधरं नन्दीश्वरं चाश्रयम् । हित्वा यं प्रतिपूजयन्व्रजकृते मानं मुकुन्दो ददौ कस्तं श‍ृङ्गिकिरीटिनं गिरिनृपं गोवर्धनं नाश्रयेत् ॥ १०॥ तस्मिन्वासदमस्य रम्यदशकं गोवर्धनस्येह य- त्प्रादुर्भूतमिदं यदीयकृपया जीर्णान्धवक्त्रादपि । तस्योद्यद्गुणवृन्दबन्धुरखणेर्जीवातुरूपस्य तत्- तोषायाप्यलं भवत्टिह फलं पक्वं मया मृग्यते ॥ ११॥ इति श्रीरघुनाथदासगोस्वामिविरचितस्तवावल्यां श्रीगोवर्धनवासप्रार्थनादशकं सम्पूर्णम् ।