Markandeyakritam 1 Vishnu Stotram

मार्कण्डेयकृतं १ विष्णुस्तोत्रम्

मार्कण्डेय उवाच । सहस्रशिरसं देवं नारायणमनामयम् । वासुदेवमनाधारं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ३६॥ अमेऽयमजरं नित्यं सदानन्दैकविग्रहम् । अप्रतर्क्यमनिर्द्देश्यं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ३७॥ अक्षरं परमं नित्यं विश्वाक्षं विश्वसम्भवम् । सर्वतत्त्वमयं शान्तं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ३८॥ पुराणं पुरुषं सिद्धं सर्वज्ञानैकभाजनम् । परात्परतरं रूपं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ३९॥ परं ज्योतिः परं धाम पवित्रं परमं पदम् । सर्वैकरूपं परमं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ४०॥ तं सदानन्दचिन्मात्रं पराणां परमं पदम् । सर्वं सनातनं श्रेष्ठं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ४१॥ सगुणं निर्गुणं शान्तं मायाऽतीतं सुमायिनम् । अरूपं बहुरूपं तं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ४२॥ यत्र तद्भगवान् विश्वं सृजत्यवति हन्ति च । तमादिदेवमीशानं प्रणतोऽस्मि जनार्दनम् ॥ ४३॥ परेश परमानन्द शरणागतवत्सल । त्राहि मां करुणासिन्धो मनोऽतीत नमोऽस्तु ते ॥ ४४॥ इति नारदपुराणे पूर्वभागे पञ्चमाध्यायान्तर्गतं मार्कण्डेयकृतं विष्णुस्तोत्रं समाप्तम् । बृहन्नारदीयपुराण । पूर्वभाग । अध्याय ५/३६-४४॥ bRRihannAradIyapurANa . pUrvabhAga . adhyAya 5/36-44.. Proofread by PSA Easwaran