Markandeyakritam 3 Vishnu Stotram

मार्कण्डेयकृतं ३ विष्णुस्तोत्रम्

मार्कण्डेय उवाच । अशाश्वते च संसारे सारे ते चरणाम्बुजे । समुद्धारः कथं नॄणां त्राहि मां परमेश्वर ॥ ५४॥ तापत्रयपरिश्रान्तमनेकाज्ञानजृम्भितम् । संसारकुहरे भ्रान्तं त्राहि मां कृपयाऽच्युत ॥ ५५॥ अनेकयोनियन्त्रेषु निःसृतेस्तनुवेदनाम् । गर्भवासकृतां प्राप्तं त्राहि मां करुणाम्बुधे ॥ ५६॥ कृमिभक्षितसर्वाङ्गं क्षुत्पिपासाकुलं च हि । आन्त्रमालाकुले गर्भे त्राहि मां मधुसूदन ॥ ५७॥ अमेध्यादिभिरालिप्तं निश्चेष्टश्रममाकुलम् । स्मरन्तं निजकर्मोत्थं त्राहि मां मधुसूदन ॥ ५८॥ वचनादाननिःश्वासाशक्तं भयमुपागतम् । गर्भवासमहादुःखं त्राहि मां मधुसूदन ॥ ५९॥ जरामरणबाल्यादिदुःखसंसारपीडितम् । दुःखाब्धौ सुखबुद्धिं मां कृपासिन्धो प्रपालय ॥ ३.३.६०॥ कदाचित्कृमितां प्राप्तं कदाचित्स्वेदजन्मिताम् । कदाचिदुद्भिज्जत्वं च कदाचिन्नरतां गतम् ॥ ६१॥ सर्वयोनिसमापन्नं विपन्नं विगतप्रभम् । अनाथं त्वां समापन्नं त्राहि मां कृपयाऽच्युत ॥ ६२॥ इति श्रीस्कन्दपुराणे वैष्णवखण्डे बदरिकाश्रममाहात्म्ये तृतीयाध्यायान्तर्गतं मार्कण्डेयकृतं विष्णुस्तोत्रं समाप्तम् । स्कन्दपुराण । वैष्णवखण्ड । बदरिकाखण्ड । अध्याय ३/५४-६२॥ skandapurANa . vaiShNavakhaNDa . badarikAkhaNDa . adhyAya 3/54-62.. Proofread by PSA Easwaran