Narayanamantram

 नारायणमन्त्रम् 

उग्रसेनः पुरा दृष्ट्वा स्वर्गद्वारेण सागरम् ।
गत्वाऽऽचम्य शुचिस्तत्र ध्यात्वा नारायणं परम् ॥ ५६-३३॥

न्यसेदष्टाक्षरं मन्त्रं पश्चाद्धस्तशरीरयोः ।
ॐ नमो नारायणायेति यं वदन्ति मनीषिणः ॥ ५६-३४॥

किं कार्यं बहुभिर्मन्त्रैर्मनोविभवकारकैः ।
नमोनारायणायेति मन्त्रः सर्वार्थसाधकः ॥ ५६-३५॥

आपो नरस्य सूनुत्वान्नारा इति ह कीर्तिताः ।
विष्णोस्तास्त्वालयं पूर्वं तेन नारायणः स्मृतः ॥ ५६-३६॥

नारायणपरा वेदा नारायणपरा द्विजाः ।
नारायणपरं ज्ञानं नारायणपरा क्रिया ॥ ५६-३७॥

नारायणपरो धर्मो नारायणपरं तपः ।
नारायणपरं दानं नारायणपरं व्रतम् ॥ ५६-३८॥

नारायणपरा लोका नारायणपराः सुराः ।
नारायणपरं नित्यं नारायणपरं पदम् ॥ ५६-३९॥

नारायणपरा पृथ्वी नारायणपरं जलम् ।
नारायणपरो वह्निर्नारायणपरो नभः ॥ ५६-४०॥

नारायणपरो वायुर्नारायणपरं मनः ।
अहङ्कारश्च बुद्धिश्च उभे नारायणात्मके ॥ ५६-४१॥

भूतं भव्यं भविष्यच्च यत्किञ्चिज्जीवसंज्ञितम् ।
स्थूलं सूक्ष्मं परं चैव सर्वं नारायणात्मकम् ॥ ५६-४२॥

नारायणात्परं किञ्चिन्नेह पश्यामि मोहिनि ।
तेन व्याप्तमिदं सर्वं दृश्यादृश्यं चराचरम् ॥ ५६-४३॥

इति नारदपुराणे उत्तरभागे षट्पञ्चाशत्तमाध्यायान्तर्गतं
         नरायणमन्त्रं स्तोत्रं समाप्तम् ।

बृहन्नारदीयपुराण । उत्तरभाग । अध्याय ५६/३४-४३॥


bRRihannAradIyapurANa . uttarabhAga . adhyAya 56/34-43..

Proofread by PSA Easwaran