Prakritikritam Shri Krishna Stotram

 प्रकृतिकृतं श्रीकृष्णस्तोत्रम् 

प्रकृतिरुवाच ।
अहं प्रकृतिरीशाना सर्वेशा सर्वरूपिणी ।
सर्वशक्तिस्वरूपा च मया च शक्तिमज्जगत् ॥ ७७॥

त्वया सृष्टा न स्वतन्त्रा त्वमेव जगतां पतिः ।
गतिश्च पाता स्रष्टा च संहर्त्ता च पुनर्विधिः ॥ ७८॥

स्रष्टुं स्रष्टा च संहर्तुं संहर्ता वेधसा विधिः ।
परमानन्दरूपं त्वां वन्दे चानन्दपूर्वकम् ।
चक्षुर्निमेषकाले च ब्रह्मणः पतनं भवेत् ॥ ७९॥

तस्य प्रभावमतुलं वर्णितुं कः क्षमो विभो ।
भ्रूभङ्गलीलामात्रेण विष्णुकोटिं सृजेत्तु यः ॥ ३.८०॥

चराचरांश्च विश्वेषु देवान्ब्रह्मपुरोगमान् ।
मद्विधाः कति वा देवीः स्रष्टुं शक्तश्च लीलया ॥ ८१॥

परिपूर्णतमं स्वीड्यं वन्दे चानन्दपूर्वकम् ।
महान्विराड्यत्कलांशो विश्वसङ्ख्याश्रयो विभो ।
वन्दे चानन्दपूर्वं तं परमात्मानमीश्वरम् ॥ ८२॥

यं च स्तोतुमशक्ताश्च ब्रह्मविष्णुशिवादयः ।
वेदा अहं च वाणी च वन्दे तं प्रकृतेः परम् ॥ ८३॥

वेदाश्च विदुषां श्रेष्ठाः स्तोतुं शक्ताश्च न क्षमाः ।
निर्लक्ष्यं कः क्षमः स्तोतुं तं निरीहं नमाम्यहम् ॥ ८४॥

इत्येवमुक्त्वा सा दुर्गा रत्नसिंहासने वरे ।
उवास नत्वा श्रीकृष्णं तुष्टुवुस्तां सुरेश्वराः ॥ ८५॥

इति ब्रह्मवैवर्तपहराणे ब्रह्मखण्डे तृतीयाध्यायान्तर्गतं
         प्रकृतिकृतं श्रीकृष्णस्तोत्रं समाप्तम् ।

ब्रह्मवैवर्तपुराण । ब्रह्मखण्ड । अध्याय ३/७७-८४॥


brahmavaivartapurANa . brahmakhaNDa . adhyAya 3/77-84..

Proofread by PSA Easwaran