Vyasakritam Vishnu Stotram

 व्यसकृतं विष्णुस्तोत्रम् 

व्यास उवाच ।
नमस्कृत्वा सुरेशाय विष्णवे प्रभविष्णवे
पूरुषाय पुराणाय शाश्वतायाव्ययाय च ॥ १॥

चतुर्व्यूहात्मने तस्मै निर्गुणाय गुणाय च ।
वरिष्ठाय गरिष्ठाय वरेण्यायामिताय च ॥ २॥

यज्ञाङ्गायाखिलाङ्गाय देवाद्यैरीप्सिताय च ।
यस्मादणुतरं नास्ति यस्मान्नास्ति बृहत्तरम् ॥ ३॥

येन विश्वमिदं व्याप्तमजेन सचराचरम् ।
आविर्भावतिरोभावदृष्टादृष्टविलक्षणम् ॥ ४॥

वदन्ति यत्सृष्टमिति तथैवाप्युपसंहृतम् ।
ब्रह्मणे चाऽऽदिदेवाय नमस्कृत्य समाधिना ॥ ५॥

अविकाराय शुद्धाय नित्याय परमात्मने ।
सदैकरूपरूपाय जिष्णवे विष्णवे नमः ॥ ६॥

नमो हिरण्यगर्भाय हरये शङ्कराय च ।
वासुदेवाय ताराय सर्गस्थित्यन्तकारिणे ॥ ७॥

एकानेकस्वरूपाय स्थूलसूक्ष्मात्मने नमः ।
अव्यक्तव्यक्तभूताय विष्णवे मुक्तिहेतवे ॥ ८॥

सर्गस्थितिविनाशानां जगतो यो जगन्मयः ।
मूलभूतो नमस्तस्मै विष्णवे परमात्मने ॥ ९॥

आधारभूतं विश्वस्याप्यणीयांसमणीयसाम् ।
प्रणम्य सर्वभूतस्थमच्युतं पुरुषोत्तमम् ॥ १०॥

ज्ञानस्वरूपमत्यन्तं निर्मलं परमार्थतः ।
तमेवार्थस्वरूपेण भ्रान्तिदर्शनतः स्थितम् ॥ ११॥

विष्णुं ग्रसिष्णुं विश्वस्य स्थितिसर्गे तथा प्रभुम् ।
अनादिं जगतामीशमजमक्षयमव्ययम् ॥ १२॥

इति ब्रह्मपुराणे अशीत्यधिकशततमाध्यायान्तर्गतं
         व्यसकृतं विष्णुस्तोत्रं समाप्तम् ।

ब्रह्मपुराण । अध्याय १८०/१-१२॥


brahmapurANa . adhyAya 180/1-12..

Proofread by PSA Easwaran