Maravijaya Stotram

 मारविजयस्तोत्रम् 

जितमारकलिं जगदेकगुरुं सुरयक्षमहोरगदैत्यनतम् ।
चतुसत्यसुदेशितमार्गमिमं गुणमेघमहं प्रणमामि सदा ॥ १॥

भवभीममहोदधिमध्यगतं कृपणार्तरवं समवेक्ष्य जनम् ।
परिमोचयितुं य इह प्रणिधिं प्रचकार विभुं तमहं प्रणतः ॥ २॥

गिरिराजनिभं शरदिन्दुधियं सुमुखं सुभुजं वररूपधरम् ।
सुगतं गतमप्रतिमं सुगतं प्रणतोऽस्मि सदा जगदर्थकरम् ॥ ३॥

कनकप्रभया परिपीततनुं वरदुन्दुभितोयदवल्गुरुतम् ।
गजहंसविलम्बितधीरगतं शिरसाऽभिनतोऽस्मि गुणैकनिधिम् ॥ ४॥

तरुणार्कसमैरचलैर्नयनैः स्फुरदुग्रमहाशनिभीमरवैः ।
नमुचिप्रहरैरसिशक्तिधरैश्चलितोऽसि विभो न हि त्वं विकृतैः ॥ ५॥

लवलीफलपाण्डुरकर्णपुटाः कुचभारविनामितगात्रलताः ।
नहि त्वामशकन् खलु नागसुताः श्वसितैः स्खलितैरपि कम्पयितुम् ॥ ६॥

तरवः कुसुमस्तबकाभरणा बहुरत्नसहस्रचिताश्च नगाः ।
न तथाभिरतिं जनयन्ति सतां जनयन्ति यथा तव वीरगुणाः ॥ ७॥

स्फुटचित्रपदं बहुयुक्तियुतं गमकं वचनं तव कर्णसुखम् ।
शुभमार्गफलं प्रसमीक्ष्यजना न गृणन्ति पुनस्त्वदृतेऽन्यवचः ॥ ८॥

इति वः शरणं समवेक्ष्य जना न पतन्त्यपि कल्पशतैर्निरये ।
विनिहत्य च दोषरिपून् बहुलान् परियन्ति शुभं वरमोक्षपुरम् ॥ ९॥

तव सौम्यतयाऽप्यभिभूततमो न विराजति शीतकरो गगने ।
तव काञ्चनकुङ्कुमसप्रभया प्रभयाऽभिहतो न विभाति रविः ॥ १०॥

तव नाथ शुभे वदनाम्बुरूहे नयनभ्रमरा निपतन्ति नृणाम् ।
प्रतिबुद्धदले कमले विमले भ्रमरा इव पुष्पशताकुलिताः ॥ ११॥

इति तोटकमन्त्रवरैरतुलैः परिकीर्त्य मया तव वर्णलवान् ।
यदुपार्जितमद्य शुभं विपुलं शिवमस्तु ततो भुवि देवनृणाम् ॥ १२॥

इति श्रीमारविजयस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥