Saptajina Stava

सप्तजिनस्तवः

जगद्गुरुं सुरनरलोकपूजितं कृपापटुं परहितमोक्षदेशकम् । विपश्यिनं त्रिभवमहौघसारगं नमामि तं सुगतगतिं तथागतम् ॥ १॥ अनन्तपारे भवसागरेऽस्मिन् निमज्यमानं प्रसमीक्ष्य लोकम् । प्रकाशितो येन हिताय धर्मो नमोऽस्तु तस्मै शिखिने जिनाय ॥ २॥ वन्दे विश्वभुवं बुद्धं चन्द्रार्काधिकतेजसम् । सागरौघमिवागाघं ज्ञानेन विनयेन च ॥ ३॥ यस्येन्दुरश्मिप्रतिमैर्यशोभिरलङ्कृता भाति वसुन्धरेयम् । औदुम्बरं पुष्पमिवाद्भुतं तं वन्दे ककुप्छन्दमहामुनीन्द्रम् ॥ ४॥ विसारिणा विगतमलेन चेतसा विरागिणा सततहितानुकारिणा हतं तमो विगतमलेन येन तं सुरार्चितं कनकमुनिं नमाम्यहम् ॥ ५॥ प्रतप्तचामीकररश्मिगौरं सहस्रसूर्याधिकदीप्ततेजसम् । लोकोत्तमं सर्वजनाभिवन्द्यं वन्दाम्यहं काश्यपनामधेयम् ॥ ६॥ वाक्यांशुजालैः प्रतिबोध्य लोकं सूर्याशुजालैरिव पद्मषण्डम् । यो निर्वृतः शाक्यमुनिप्रदीपस्तस्मैः नमः परमकारुणिकाय शास्त्रे ॥ ७॥ मैत्रेयनामा तुषितालयस्थो यस्यैकजन्मान्तरिता हि बोधिः । उत्पत्स्यते यः सुगतः पृथिव्यां सर्वात्मनाऽहं प्रणतोऽस्मि तस्मै ॥ ८॥ स्तुत्वा मया सप्तजिनानतीताननागतं चाष्टमबोधिसत्त्वम् । यत्पुण्यमासादितप्रमेयं निरामयास्तेन भवन्तु सत्त्वाः ॥ ९॥ इति श्रीसप्तजिनस्तवः समाप्तः ॥