Sragdharapanchaka Stotram

स्रग्धरापञ्चकस्तोत्रम्

वन्देऽहं तत्त्वरूपं ततविततभवं भव्यहव्यस्वभावं बुद्धानामादिबुद्धं कृतविविधहितं तेजसां सन्निधानम् । सम्यक्सम्बोधिमूर्ति त्रिगुणविलसितं पञ्चज्ञानैकहेतुं नैराकारं निरञ्जं गगनवदनिशं निर्मलं चित्तचैत्यम् ॥ १॥ ज्योतीरूपे त्वदीये विनिलयतपसा दानशीलक्षमासु वीर्यध्यानाख्यप्रज्ञोदधिकृततरणो माणिवृन्दे सुजातौ । बोधिं प्राप्तोऽस्मि चास्मिन् सकलपूरवरे चाकनिष्ठे महिम्नि वन्दे त्वां विश्वरूपं स्फटिकमणिरिवोपात्तनानाप्रभेदम् ॥ २॥ नाना वैध्यं सुपूज्योपकरणमनिशं ढौकितं सर्वलोकैः किं चाहं ढौकयिष्ये त्वदनुनयमनास्त्यक्तराज्यादिद्रव्यः । जातौ जातौ च जातौ कृतसुकृतचयं कायवाङ्मानसैस्तै- स्तत्सर्वं ढौकयिष्ये निजतनुसहितं सङ्गृहाण सुबुद्धे ॥ ३॥ एकं युग्मं तृतीयं युगलयुगमथो पञ्चमं षष्ठसंज्ञं सप्ताष्टौ वै नवाख्यं दशममथ तथैकादशं द्वादशाख्यम् । त्रायोदश्यं चतुर्दश्यमथ शरकमठं चैकतः संप्रसूतं आनन्त्यं स्वं तदैवं जगदखिलमभूत् त्वां नमे चैकरूपम् ॥ ४॥ एको वैरोचनाख्यस्तदपरजिनो बुद्ध अक्षोभ्यसंज्ञः रत्नाद्यः सम्भवोऽसौ त्रितय अमृतरुक्संज्ञकस्तुर्यसङ्ख्यः । पञ्चाख्योऽमोघसिद्धिस्तदनु च जगति ख्यातसङ्ख्याद्यसङ्ख्या देवा दैत्याश्च मर्त्या भवदवयवजाः सर्वदाऽहं नतोऽस्मि ॥ ५॥ इति श्रीशाक्यसिंहबुद्धकृतं स्रग्धरापञ्चकं सम्पूर्णम् ॥