बृहस्पतिप्रोक्तं सूर्यकवचम्
बृहस्पतिरुवाच ।
इन्द्र शृणु प्रवक्ष्यामि कवचं परमाद्भुतम् ।
यद्धृत्वा मुनयः पूता जीवन्मुक्ताश्च भारते ॥ १९॥
कवचं बिभ्रतो व्याधिर्न भिया याति सन्निधिम् ।
यथा दृष्ट्वा वैनतेयं पलायन्ते भुजङ्गमाः ॥ २०॥
शुद्धाय गुरुभक्ताय स्वशिष्याय प्रकाशयेत् ।
खलाय परशिष्याय दत्त्वा मृत्युमवाप्नुयात् ॥ २१॥
जगद्विलक्षणस्यास्य कवचस्य प्रजापतिः ।
ऋषिश्छन्दश्च गायत्री देवो दिनकरः स्वयम् ।
व्याधिप्रणाशे सौन्दर्ये विनियोगः प्रकीर्त्तितः ॥ २२॥
सद्योरोगहरं सारं सर्वपापप्रणाशनम् ।
ॐ क्लीं ह्रीं श्रीं श्रीसूर्याय स्वाहा मे पातु मस्तकम् ॥ २३॥
अष्टादशाक्षरो मन्त्रः कपालं मे सदाऽवतु ।
ॐ ह्रीं ह्रीं श्रीं श्रीं सूर्याय स्वाहा मे पातु नासिकाम् ॥ २४॥
चक्षुर्मे पातु सूर्यश्च तारकां च विकर्तनः ।
भास्करो मेऽधरं पातु दन्तान्दिनकरः सदा ॥ २५॥
प्रचण्डः पातु गण्डं मे मार्तण्डः कर्णमेव च ।
मिहिरश्च सदा स्कन्धे जङ्घे पूषा सदाऽवतु ॥ २६॥
वक्षः पातु रविः शश्वन्नाभिं सूर्यः स्वयं सदा ।
कङ्कालं मे सदा पातु सर्वदेवनमस्कृतः ॥ २७॥
करौ पातु सदा ब्रध्नः पातु पादौ प्रभाकरः ।
विभाकरो मे सर्वाङ्गं पातु सन्ततमीश्वरः ॥ २८॥
इति ते कथितं वत्स कवचं सुमनोहरम् ।
जगद्विलक्षणं नाम त्रिजगत्सु सुदुर्लभम् ॥ २९॥
पुरा दत्तं च मनवे पुलस्त्येन तु पुष्करे ।
मया दत्तं च तुभ्यं तद्यस्मै कस्मै न देहि भोः ॥ ३०॥
व्याधितो मुच्यसे त्वं च कवचस्य प्रसादतः ।
भवानरोगी श्रीमांश्च भविष्यति न संशयः ॥ ३१॥
लक्षवर्षहविष्येण यत्फलं लभते नरः ।
तत्फलं लभते नूनं कवचस्यास्य धारणात् ॥ ३२॥
इदं कवचमज्ञात्वा यो मूढो भास्करं यजेत् ।
दशलक्षप्रजप्तोऽपि मन्त्रसिद्धिर्न जायते ॥ ३३॥
इति श्रीब्रह्मवैवर्तपुराणे गणपतिखण्डे एकोनविंशा- ध्यायान्तर्गतं
बृहस्पतिप्रोक्तं सूर्यकवचं समाप्तम् ।
ब्रह्मवैवर्तपुराण । गणपतिखण्ड । अध्याय १९/२३-२९॥
brahmavaivartapurANa . gaNapatikhaNDa . adhyAya 19/23-29..
Proofread by PSA Easwaran